‘Het is wel in een jaar maar niet in een eeuw. Steeds in een maand, maar nooit in de week. Wel in een dag, maar niet in een uur. Wat is het?’
Iedereen keek verbaasd de animator in zijn roodfluwelen jasje aan, die zelf apetrots de genodigden aankeek.
‘In een jaar, maar niet in een eeuw…’ mompelde Hank, vastberaden om dit te raden.
DrWho trok gekke bekken tijdens het denken en Backslide nam niet eens de moeite. Hij zou het nooit raden, dus keek hij doelloos rond naar de winkelketens rond het plein.
Mattio telde iets op zijn vingers terwijl Graafoto iets probeerde op te steken van Koenbus’ gemompel.
‘Zit het ook in een minuut?’ vroeg Djali die iets op het spoor scheen te zijn.
‘In een minuut? Nou…’ hoofdanimator wipte op zijn tenen en hielen. Iedereen keek nieuwsgierig op. ‘Haha, nee hoor.’
Een gezamenlijke zucht steeg op van het plein.
‘Mogen we het nog eens trager horen?’ vroeg Debby.
‘Jazeker!’ Tachondar herhaalde zijn raadseltje traag en duidelijk articulerend.
Snuffles grijnsde, zeker van haar stuk. ‘Ik weet het,’ zei ze stil. ‘Ik weet het!’ iets luider, ‘De letter A!’
De hoofdanimator klapte in zijn handen. ‘Correct! Proficiat! Jij mag na afloop van deze wedstrijd onze ijsbeerwelp een naam geven!’
‘Nééééééé! Ik wilde hem mijn eigen naam geven!’ huilde Stefan.
Tachondar negeerde hem en wenkte iedereen met een zwaai van zijn arm. Al trippelend liep hij een straat op, met aan weerszijden mooie bloemenperken. De kleuren van de bloemen beelden allerlei dieren uit, zoals een tijger uit zwarte en oranje tulpen. Er zoemden tal van bijen over de bloemenperken en op de gebouwen in de omtrek stonden bijenkorven.
‘We helpen graag het bijenbestand in deze regio, want ze zijn spijtig genoeg een uitstervend ras. Een bijenkorf op een gebouw doet geen kwaad en het is anders toch maar verloren ruimte. Los van de zonnepanelen die op onze daken liggen natuurlijk,’ legde Tachondar uit.
Ze wandelden verder, terwijl de gasten gebiologeerd luisterden naar weetjes en feitjes over de zoo.
‘Jullie overnachtingskamer bevinden zich in deze hutten. Ze zijn gebouwd uit gerecycleerd hout, zijn geïsoleerd, hebben vloerverwarming en jullie kunnen onderling afspreken of je een douche of bad wilt.’ Tachondar wandelde naar een grote map die langs de straat stond. ‘In het midden van deze wijk van hutjes vind je een infobalie. Daar kun je ook de was doen of iets te eten of drinken halen. Er liggen natuurlijk ook versnaperingen in de hutten. Het restaurant bevindt zich aan de oostzijde. Morgenochtend kom ik jullie hier oppikken! Een goedenavond iedereen!’
En met die hoop uitleg verliet de hoofdanimator de groep genodigden.
‘Nou uh… Ik neem de eerste hut hier en zie jullie straks wel in het restaurant,’ brak Natjuh de stilte. De rest volgde haar voorbeeld. Enkel Djali en DrWho wisselden van hut, omdat Djali per se een bad verkoos boven douchen.
Snuffles is verkozen tot burgemeester.
De moordloze nacht duurt tot morgenavond 20u00.