Ronde 100 - Het Gesticht- Terug naar het Begin

Ik dacht terug aan het moment dat ik hem voor het eerst zag. Zover ik me kon herinneren. Ik kon hem nog zo zien staan. Een krankzinnige man in een witte doktersjas. Ik had geen flauw idee wie hij was, maar hij nam het woord met een vriendelijk "Goedemiddag" en vanaf dat moment was het nooit meer hetzelfde hetzelfde geweest. Leugens werden naadloos opgevolgd door waarheden, bizarre taferelen die dan weer wel en dan toch niet waar bleken te zijn, wel of niet waargebeurd, simulaties... ik wist het allemaal even niet meer. Ik deed even mijn ogen open en zag dat de bomen voorbijflitsten. De bus trilde even ter gevolge van een flinke explosie ergens achter ons, maar net als de simulaties lag het achter ons en zou het niet meer belangrijk zijn. Toch dat ik onwillekeurig terug aan de simulaties. Met mijn ogen dicht dacht ik aan al mijn 'medekandidaten', 'medelotgenoten' en 'mederekruten', zoals we bij verschillende gelegenheden werden genoemd door die vreemde.... vogel die zichzelf Dokter noemde.
Simulaties die levensecht leken, niet van nep te onderscheiden waren, en waarin de meest bizarre gebeurtenissen normaal leken te zijn. Ik kneep even in mijn arm en besefte dat ik net zo goed weer in een simulatie zou kunnen zitten. Wie zou het zeggen? Even dacht ik terug aan de laatste gebeurtenissen sinds de 2e simulatie, hoe ik hier terechtgekomen was in het busje, terwijl de bomen voorbij flitsten...


Ze roken plots een branderige lucht, niet zoals de bosbrand, maar een enorm smerige. Alsof er plastic brandde. Maar dat kon toch niet in deze omgeving?

En toen werden ze wakker. Iedereen tegelijk. Diegene die de simulatie eerder verlaten hadden waren nog niet gewekt, maar waren kunstmatig in slaap gehouden tot de rest ook klaar was in de simulatie. En nu was het chaos. De plek waar ze in slaap waren gebracht was onherkenbaar, verschillende apparaten stonden in vuur en vlam, en er kwamen elektriciteitvonken vanaf. De dokter en de blonde vrouw maakten vlug iedereen los en begeleidden ze naar buiten. "We moeten hier snel weg. Er is iets meer... energie vrijgekomen dan we hadden voorzien, dus de apparaten zijn overbelast en kunnen ieder moment ontploffen." zei de Dokter rustig. "Ontploffen?!" riep Natjuh uit, "Hoe bedoel je ontploffen?" De dokter antwoordde rustig. "Nou, gewoon. Kaboem enzo. Kom op, je wilt hier echt niet zijn als hier de boel ontploft." en hij liep naar buiten.

Eenmaal buiten aangekomen ontplofte er inderdaad het een en ander, en het was geen kleine explosie. "Mijn hemel Dokter, wat bewaarde je allemaal daarbinnen?!"
"Gewoon..." antwoordde Dr. Hank. "Wat kleine experimentjes." Miejster mompelde zachtjes:"En dat noem je klein? Wauw..."
Dr. Hank keek hem even strak aan en nam toen het woord tot de groep: "Goed, lieve mensen. We zijn buitengewoon tevreden over jullie training, en kunnen met trots aankondigen dat iedereen met vlag en wimpel geslaagd is en klaar is voor de laatste fase. Deze zal plaatsvinden op een andere locatie, en daarvoor gaan we met twee busjes heen die verderop klaar staan. Is iedereen klaar? Laten we dan maar gaan!" zei hij, en hij ging de groep voor naar de parkeerplaats waar twee taxibusjes klaar stonden. De groep verdeelde zich in tweeën, de ene bus werd bestuurd door Dr. Hank en de ander door de blonde vrouw. De busjes verlieten de parkeerplaats over een grindpad, en verdwenen toen aan de horizon..

Boom na boom flitste voorbij. Het landschap veranderde, hier en daar glinsterde een rivier of beekje, en even dacht ik zelfs een grijze grizzly beer te zien ergens ver tussen de bomen.. op weg naar een bestemming waarvan alleen die gekke Dokter en zijn blonde assistent wisten waar het lag. Ik deed mijn ogen dicht en zonk weg in gedachten...

Deelnemers:
Doctor
Tachondar
Graafoto
Snuffles
akaLucas
Natjuh89
Debby
Mattio
Backslide
Miejster

Voorlopig is dit de deelnemerslijst en heb ik het bovenstaande zoethoudertje voor jullie. Als er geen verandering in komt zal ik vanavond de blokken indelen en de rollen rondsturen en begint het spel!

Jaaa! Spelen! Zin in!

Joepie, ik kom al voor in de inleiding!

Jeeej

Het was dringend tijd!

Ontelbare uren van rijden volgden.. door bebosde gebieden, omhoog, omlaag, met bergen links en diepe dalen rechts.. door zandwoestijnen en langs meren en zelfs even langs de kustlijn met uitzicht op een adambenemende zonsonder- en opgang aan de horizon ergens ver in de oceaan. Iedereen was het laatste restje zicht op tijdsbesef kwijt toen daar plots het knarsende geluid van grind onder autobanden was. Niemand had door gehad dat de 2 busjes plots vaart hadden geminderd en een bosweggetje in waren geslagen. Snuffles was plots klaarwakker. "Zijn we er bijna?"
De Dokter antwoordde met een nauwelijks neembare knik. "Nog even."

Even later kwamen ze op de daadwerkelijke plek van bestemming aan. Een verlaten dorpje doemde op een enorme open plek in het woud op, en daarachter was de zee te zien onderaan enkele metershoge kliffen. Het leek erop dat ze hun bestemming hadden bereikt. Terwijl ze onder een poort in een muur die het dorp omgrensde doorreden lazen ze een bord met het vervaagde opschrift 'W...erd.m". Een aantal monden vormden geluidloos het woord 'Wakkerdam' terwijl Miejster de gedachten van een en ander uitsprak: "Iets zegt me dat we hier eerder zijn geweest... ik kan het me gek genoeg alleen niet herinneren..."
De Dokter knikte. "Déjà vu-ervaring hé? Ik had al zoiets verwacht. Mijn team van experts heeft deze plek na lang zoeken gevonden. Ik zal het later wel verder toelichten."

Even later stonden de busjes keurig geparkeerd en stonden de vrouw en de dokter voor de groep. Hij keek even schattend de groep rond, die nieuwsgierig en aandachtig terugkeken. "Welkom." begon de Dokter zijn verhaal. "Welkom, in het eeuwenoude dorpje Wakkerdam!" Hier en daar keek een gezicht verbaasd op alsof hij of zij zich iets probeerde te herinneren maar het net niet kon terughalen.
"De naam zal sommigen van jullie wel wat zeggen, en de rest zal het ook snel genoeg weer dagen zodra ik jullie meer verteld heb. Neem alsjeblieft plaats." zei hij, terwijl hij wees naar wat boomstammen op de grond. Hij schraapte zijn keel.
"Dit dorpje is de oorsprong van vele legenden en volksverhalen. Er bestaan vele verschillende versies en namen, maar de strekking is hetzelfde. Ooit was dit een vredelievend dorp, tot er een conflict was met een oude vrouw waarvan algemeen gedacht werd dat ze een toverkol was. Na een conflict sprak ze naar verluidt de legendarische worden: "Geen mens dat hier ooit een voet zet zal ooit rust hebben. Generatie op generatie, bloedlijn op bloedlijn... ik vervloek jullie! Altijd zal het onbewust in jullie voortsluimeren, de aandrang om elkaar aan te vliegen en jullie zullen speciale krachten kennen. Zowel in goede als in slechte zin! Dat zal jullie vloek zijn, tot jullie de tol betaald hebben, dat is jullie vloek!"
en met die woorden schijnt ze opgegaan zijn in stof, waarna vanuit het niets een enorme werveldwind al het stof in het dorp deed opwaaien. Nooit meer is er iets van haar gezien."
De blonde vrouw nam het woord over: "Sinds die tijd is het dorp generaties lang geteisterd door geheimzinnige moorden. Legendes hebben het over mensen met geheimzinnige visioenen tegenover mensen die veranderen in wolven. Generaties lang ging dat door tot het hele dorp plotseling verlaten werd."

De dokter kuchte even en nam een slok water, wat Debby de kans gaf te vragen wat ze allemaal op hun tong hadden: "Maar wat doen wij dan hier?"
De dokter knikte even bedachtzaam terwijl hij het flesje water dichtdraaide. "Uitstekende vraag." Hij keek even in de verte terwijl hij met het flesje tegen zijn kin tikte. "Onderzoek heeft uitgewezen dat de bloedlijn nog steeds verdergaat in het heden, hoewel ze toen verhuisd zijn naar andere plekken. Wij denken dat als die bloedlijn terugkomt naar het dorp de vloek opgeheven kan worden. Daarom zijn jullie hier."

"Een dorp heeft een burgemeester nodig. Ik kom bij jullie terug zodra jullie een keuze hebben gemaakt."
Met die woorden liepen de blonde vrouw en de dokter weg en begonnen spullen uit de busjes te halen.

Het spel begint met een burgemeesterverkiezing! Zodra deze verkozen is zal vanavond om 22.00 het spel verdergaan met de 1e dag.
PS De burgemeesterverkiezing is in dit geval dus géén moordloze nacht, maar wordt gehouden voorafgaand aan het spel.

Hoera vloeken zijn altijd leuk

Hemel wat een spanning, ronde 100!

Verdomd, vloeken zijn niet cool...

Wakkerdam... yeah! Uehmmmm, van waar herinner ik me dat weer? :-)
By the way, ik wil mezelf wel opgeven als burgemeester deze keer. Burgemeester van de 100ste editie lijkt me cool.

Whiiiiii

Oh spannend!

Ik sla deze ronde over, ben benieuwd wie er naar voren komen

Ma-maar je kan ronde 100 niet zomaar even overslaan???

miejster wil bm zijn

Dan stem ik ook maar op miejster

Ow is dat zo Miejster? Wat leuk!

Als 1 blok achter Miejster

Miejster for president

Oh Miejster, wat enig!

miejster

4keer moeten herwerken op mijn gsm 0_o

Koning miejster mag ik je hofnar zijn?

Toen de dokter klaar was met uitpakken kwam hij terug naar de groep gelopen. "En... hebben jullie een keuze kunnen maken?" vroeg hij. Unaniem knikte de groep en stapte Miejster naar voren.
"Mooi." sprak de dokter. "Gefeliciteerd met je aanstelling Miejster! Met zo'n mooie functie hoort natuurlijk ook een ambtsketting." sprak de Dokter, terwijl hij de ketting tevoorschijn haalde. "Alsjeblieft. " zei hij, terwijl hij de ketting om de hals van Miejster hing.
Geheel toevallig ging er op dat zelfde moment een koude wind over de groep heen wat koude rillingen veroorzaakten bij een aantal, maar dat gevoel ging snel voorbij en de dokter sprak ook gauw verder. "Als het goed is, is inmiddels het eten bereidt en kunnen we eten. Daarna gaan we slapen, morgen wacht een lange dag."
Hij draaide zich om en liep naar een groot gebouw, waar inderdaad al rook uit de schoorsteen kringelde.

De moordloze nacht begint. Deze zal duren tot vrijdagavond omstreeks 22uur. (Verhaal kan mogelijk later komen).

Kettingen die rillingen veroorzaken zijn altijd veilig heeft onderzoek aangetoond. Niets om mee in te zitten dus

akaLucas schreef:Kettingen die rillingen veroorzaken zijn altijd veilig heeft onderzoek aangetoond. Niets om mee in te zitten dus

Ik weet niet welk onderzoek dat heeft aangetoond, maar volgens mij is het juist als kettingen rillingen en koude wind veroorzaken dat er toch een kwade demon bij de ketting hoort..    Miejster succes als bm,

Is het nog steeds moordloze nacht?