Ze waren nog verbetener dan eerst. Verdorie nog één wolf te gaan, de hele nacht opgebleven en tóch was ie ze ontglipt! Het was te frustrerend voor woorden. Gelukkig hoefden ze niet meer zo in het duister te tasten als eerst... in het diepste geheim had zich namelijk een blokje mensen gevormd dat elkaar vertrouwde. Eén feestganger had stiekem onder de maskers gegluurd en zichzelf zo overtuigd van hun mens-zijn. Toch was het nog steeds geen gemakkelijke opgave...
Roel had een goed plan. 'Weet je wat?' stelde hij voor. 'Ik vermoord gewoon eigenhandig Howlin, zijn geliefde Linda pleegt dan zelfmoord en vervolgens lynchen jullie V8power. Drie vliegen in één klap, daar móet de laatste wolf haast wel bij zitten.'
Helaas zaten er twee grote mankementen in zijn plan. A) V8power was allang dood en B) Roel was één van de mensen die niet gecontroleerd waren en die slechts op vertrouwen in het groepje waren gekomen. Wat als hijzelf nou die laatste wolf was?
Dilemma's, dilemma's, oh wat een dilemma's!
Er werd wat af gediscussieerd totdat er dan toch uiteindelijk gewoon maar een paar mensen initiatief namen en officieel begonnen te beschuldigen. Wonderlijk genoeg kwam V8powers naam nog eens langs waaien, verder klonk Roel zelf en Linda. Linda, Linda, Linda.
Het was duidelijk. Linda moest sterven.
'Nee!' protesteerde Howlin. 'Ik sta voor haar in... Jullie gaan hier spijt van krijgen!' Zijn gesmeek werd genegeerd en onverbiddelijk werd de kring rond Linda kleiner en kleiner.
'Dat met die wijn heb ik nu wel een beetje gehad hoor,' zei Graafoto. 'Is het niet eens tijd voor wat anders?' Hij keek zoekend om zich heen, zijn blik ging omhoog en viel toen op de reusachtige kroonluchter die aan het plafond hing.
'Perfect, zullen we die op haar hoofd laten donderen?'
'Goed plan!' klonk er van verschillende kanten.
'Ga hier staan,' instrueerde Hank Linda. Die was zo in de war dat ze braaf knikte en rustig op haar plekje, midden op de dansvloer ging staan.
'Eén,' telde Hank. 'Twee. Drie!'
Graafoto trok het touw los en met donderend geraas stortte de kandelaar naar beneden, naar Linda.
Het deed denken aan een film. Als in slow motion stormde Howlin naar voren terwijl hij met een vertrokken gezicht vertraagd 'neeeeee!' schreeuwde. In een geweldige snoekduik gaf hij Linda een harde zet waardoor ze naar achteren viel. De kroonluchter raakte de aarde en verpletterde daarbij niet Linda maar Howlin.
'Hè shit,' zuchtte Graafoto. Ook de anderen keken teleurgesteld. 'Burger zeker hè?' Hij trok het masker van Howlins gezicht en beantwoordde zijn eigen vraag. 'Yep, burger.'
'Toch de wijn dan maar?' opperde Karina.
Daar werd mee ingestemd en zo kwam ook Linda aan haar einde.
Het masker werd verwijderd en gejuich steeg op. Een wolvensnuit verscheen...
'De sleutel!' riep de blonde dame met het blauwe masker triomfantelijk. Ze haalde de sleutel uit de zak van haar jurk en opende de deuren.
Juichend stormden ze naar buiten.
EINDE VAN HET SPEL.
De burgers winnen, gefeliciteerd!
Linda wordt gelynchd en was verhullende wolf.
Haar geliefde Howlin was burger.