'Wij gaan lekker Debby killen!'
'Wij gaan lekker Debby killen!'
Zong het brave schoolklasje in koor, daarbij gedirigeerd door de juffrouw die met de aanwijsstok de maat sloeg.
'Wij gaan lekker Debby killen!'
Ook de dames zetten in en maakten het pesterige gezang tweestemmig. Alleen Debby zong niet mee. Ze zat met koppig vooruitgestoken kin in een hoekje van de klas boos voor zicht uit te kijken.
Het was net als al die jaren terug. Het geneurie, het pesterige geroep. Debby, Debby, Debby. De dreiging. De schoolklas die samenspande tegen het buitenbeentje van de klas.
'Wij gaan lekker Debby killen!'
Zo gezongen, zo gedaan, zij gingen lekker Debby killen.
Alleen Debby liet zich niet zomaar killen. Nee, Debby trappelde en spartelde en gromde en grauwde, net zoals ze vroeger had gedaan wanneer ze haar boeken probeerden af te pakken, of kikkerdril in haar etui wilden stoppen. En Debby beet. Hard. Heel hard.
Maar wat wil je met z'n allen tegen één? Ze was kansloos.
Einde van de dag.
De burgers lynchen Debby.
Debby was conversiewolf.
Deze nacht eindigt maandagavond 01:00 u
Het kan zijn dat ik maandag niet meer online kom in verband met een feest. In dat geval zal ik dinsdagochtend schrijven en proberen we de tijdslijn gewoon normaal voort te zetten.