Hoofdstuk 1: De gouden twaalf
Waar hoge fabriekstorens boven kleine huisjes uitrijzen, waar de zoete geur van warme chocola zich permanent in het pleisterwerk gevestigd heeft en de wind een zangerig melodietje uit de hoge ronde ramen van een fabriek draagt.
Oompa, Loompa, doom-pa-dee-do,
I have a perfect puzzle for you.
Oompa, Loompa, doom-pa-dee-dee,
If you are wise, you'll listen to me.
Als het zoete kinderleven een hogere bestemming heeft, dan bevindt het eindstation zich daar: voor de hoge poorten van de Wonka Chocoladefabriek. Niet dat ooit een zindelijke ziel een blik heeft geworpen in de fabriek. Het enige wat daaruit kwam was chocola, vervoerd in koddige, oranje vrachtwagentjes die bestuurd werden door vreemde schepsels waarvan amper de ingevette kruin zichtbaar was boven het portier. Dagelijks vertrokken deze vrachtwagens naar de grootste en kleinste luchthavens, waarvandaan de inhoud over de hele wereld verspreid werd.
Dagelijks? Nee, niet vandaag. Vandaag bleven de wagentjes achter de schuifdeuren van de fabriek. Zelfs als één van de kleine chauffeurs plannen had uit te rijden, was het hem niet gelukt, want de poorten van de fabriek waren sinds de dag ervoor volledig geblokkeerd door een menigte die het kleine dorpje waarin de fabriek stond sinds het WK van 2010 niet had gezien, toen het overstelpt was door teleurgestelde voetbalfans die een kaartje naar Johannesberg hadden gekocht, in plaats van naar… Ach laat ook maar…
In de grote mensenmassa bevonden zich opvallend veel ouders en opa’s en oma’s, die zich met hun kinderen op hun schouders een weg naar de poorten probeerden te banen. Een maand geleden was er bericht uitgegaan dat de legendarische, enigszins seniele Willie Wonka, de eigenaar van de Wonka Chocoladefabriek, vijf kinderen toe zou staan zijn fabriek te betreden in een rondleiding die ze daarna alleen nog maar zouden kunnen vergeten als ze drie keer zo dement zouden worden als de oude Wonka zelf. De bedoeling was dat vijf gouden wikkels over de wereld verspreid zouden worden, maar door een drukfout waren dat er twaalf geworden. Het hinderde niet, hoe meer zielen de fabriek betraden, des te groter immers de kans dat ze het zouden overleven. De oude Wonka zag overal het positieve in.
En vandaag was die dag aangebroken. Om precies te zijn: ook het uur. Om stipt kwart over zes (Wonka was er erg stipt in om exact zes uur te dineren) ging onderin de reusachtige deur van de fabriek een soort manshoog kattenluikje open, waardoor een fleurig uitgedoste figuur gestrompeld kwam. Onder daverend applaus en gejoel liep hij tot halverwege de tuin van de fabriek en bleef op zorgvuldige afstand van de hekken, waar sommige ouders nu hun kroost tussen de spijlen probeerden te drukken. Hij bleef staan en keek naar de hoge poorten. Uit zijn ogen sprak verwachting en niet veel later werd die verwachting beantwoord.
Luid toeterend kwam een klein oranje busje door de menigte gewaad. Het leek erop dat een van de chauffeurtjes te laat op weg gegaan was om deze menigte te vermijden, maar dat bleek niet het geval. Door de kleine raampjes van het voertuigje zag men duidelijk twaalf hopeloos ongelukkige kindertjes op elkaar gedrukt zitten. Sommigen van hen zagen al blauw van het zuurstoftekort en allemaal keken ze hoopvol naar buiten. Op dat moment wilden ze niets liever dan dat iemand een raam in zou slaan. Op de zijkant van het oranje gevalletje stond geschreven: Let niet op de grote 5, maar pas op voor de gouden 12.
De poorten zwierden open (hierbij kwamen vier mensen om het leven en verwondden twaalf mensen zich), de menigte perste zich massaal naar voren om naar binnen te dringen (negen doden, achttien gewonden) en de bus trok een sprint en boorde zich door de menigte heen naar binnen (vier doden, zeven gewonden). De poorten sloten zich weer (één dode, zes gewonden) en de menigte keek beduusd door het traliewerk naar binnen. Daar kwamen ze naar buiten gestapt, één voor één en door Willie Wonka begroet met een flauw handje:
EDIT: De volgende rollen kunnen in deze rondleiding aan bod komen:
beschermengel
beul
burger
conversiewolf
cupido
dorpsgek
gewone wolf
heks
jager
leugenwolf
priester
sjamaan
verhullende wolf
weerhamster
wijze burger
ziener
Waar hoge fabriekstorens boven kleine huisjes uitrijzen, waar de zoete geur van warme chocola zich permanent in het pleisterwerk gevestigd heeft en de wind een zangerig melodietje uit de hoge ronde ramen van een fabriek draagt.
Oompa, Loompa, doom-pa-dee-do,
I have a perfect puzzle for you.
Oompa, Loompa, doom-pa-dee-dee,
If you are wise, you'll listen to me.
Als het zoete kinderleven een hogere bestemming heeft, dan bevindt het eindstation zich daar: voor de hoge poorten van de Wonka Chocoladefabriek. Niet dat ooit een zindelijke ziel een blik heeft geworpen in de fabriek. Het enige wat daaruit kwam was chocola, vervoerd in koddige, oranje vrachtwagentjes die bestuurd werden door vreemde schepsels waarvan amper de ingevette kruin zichtbaar was boven het portier. Dagelijks vertrokken deze vrachtwagens naar de grootste en kleinste luchthavens, waarvandaan de inhoud over de hele wereld verspreid werd.
Dagelijks? Nee, niet vandaag. Vandaag bleven de wagentjes achter de schuifdeuren van de fabriek. Zelfs als één van de kleine chauffeurs plannen had uit te rijden, was het hem niet gelukt, want de poorten van de fabriek waren sinds de dag ervoor volledig geblokkeerd door een menigte die het kleine dorpje waarin de fabriek stond sinds het WK van 2010 niet had gezien, toen het overstelpt was door teleurgestelde voetbalfans die een kaartje naar Johannesberg hadden gekocht, in plaats van naar… Ach laat ook maar…
In de grote mensenmassa bevonden zich opvallend veel ouders en opa’s en oma’s, die zich met hun kinderen op hun schouders een weg naar de poorten probeerden te banen. Een maand geleden was er bericht uitgegaan dat de legendarische, enigszins seniele Willie Wonka, de eigenaar van de Wonka Chocoladefabriek, vijf kinderen toe zou staan zijn fabriek te betreden in een rondleiding die ze daarna alleen nog maar zouden kunnen vergeten als ze drie keer zo dement zouden worden als de oude Wonka zelf. De bedoeling was dat vijf gouden wikkels over de wereld verspreid zouden worden, maar door een drukfout waren dat er twaalf geworden. Het hinderde niet, hoe meer zielen de fabriek betraden, des te groter immers de kans dat ze het zouden overleven. De oude Wonka zag overal het positieve in.
En vandaag was die dag aangebroken. Om precies te zijn: ook het uur. Om stipt kwart over zes (Wonka was er erg stipt in om exact zes uur te dineren) ging onderin de reusachtige deur van de fabriek een soort manshoog kattenluikje open, waardoor een fleurig uitgedoste figuur gestrompeld kwam. Onder daverend applaus en gejoel liep hij tot halverwege de tuin van de fabriek en bleef op zorgvuldige afstand van de hekken, waar sommige ouders nu hun kroost tussen de spijlen probeerden te drukken. Hij bleef staan en keek naar de hoge poorten. Uit zijn ogen sprak verwachting en niet veel later werd die verwachting beantwoord.
Luid toeterend kwam een klein oranje busje door de menigte gewaad. Het leek erop dat een van de chauffeurtjes te laat op weg gegaan was om deze menigte te vermijden, maar dat bleek niet het geval. Door de kleine raampjes van het voertuigje zag men duidelijk twaalf hopeloos ongelukkige kindertjes op elkaar gedrukt zitten. Sommigen van hen zagen al blauw van het zuurstoftekort en allemaal keken ze hoopvol naar buiten. Op dat moment wilden ze niets liever dan dat iemand een raam in zou slaan. Op de zijkant van het oranje gevalletje stond geschreven: Let niet op de grote 5, maar pas op voor de gouden 12.
De poorten zwierden open (hierbij kwamen vier mensen om het leven en verwondden twaalf mensen zich), de menigte perste zich massaal naar voren om naar binnen te dringen (negen doden, achttien gewonden) en de bus trok een sprint en boorde zich door de menigte heen naar binnen (vier doden, zeven gewonden). De poorten sloten zich weer (één dode, zes gewonden) en de menigte keek beduusd door het traliewerk naar binnen. Daar kwamen ze naar buiten gestapt, één voor één en door Willie Wonka begroet met een flauw handje:
Djali
Morkreb (“Moorkop? Da’s een grappige naam!” riep Wonka.)
Debby
Xavyre
v8power
Natjuh89
graafoto
artishocking
Sedative Svardskampe
Miejster (“Je hoeft tegen mij geen mister te zeggen, Willie is goed.”)
roger_ke
howlin graveyard
EDIT: De volgende rollen kunnen in deze rondleiding aan bod komen:
beschermengel
beul
burger
conversiewolf
cupido
dorpsgek
gewone wolf
heks
jager
leugenwolf
priester
sjamaan
verhullende wolf
weerhamster
wijze burger
ziener
Laatst aangepast door Mattio op di 12 okt 2010, 23:30; in totaal 2 keer bewerkt