De dag liep ten einde en nog steeds was de gegapte sleutel niet boven water. In het begin konden sommige mensen misschien de humor er nog wel van in zien, maar inmiddels was het allang niet leuk meer.
Vreemd was ook dat er niemand naar beneden gekomen was om te kijken wat er aan de hand was. Daarbuiten moesten toch voldoende gereedschappen om het slot open te breken?
Maar nee, de hele dag hadden ze niks gehoord.
Naarmate het later en later werd, raakten steeds meer mensen ervan overtuigd dat Graafoto meer van de verloren sleutel wist. Terwijl iedereen chagrijnig was, bleef hij maar flauwe grappen maken met betrekking tot strippen en vrouwen, tot grote ergernis van meer en meer oud-leerlingen.
'Kun jij nou eíndelijk eens je mond houden?!' viel Beb uiteindelijk naar hem uit.
'En dan direct die sleutel teruggeven,' voegde Moustache er kwaad aan toe.
Graafoto lachte alleen maar uitdagend.
Dat had ie dus nou net niet moeten doen. De vlam sloeg in de pan, de vlam bereikte het kruit, de druppel deed de emmer overlopen: geef er de woorden aan die je zelf kiest, maar Graafoto had een probleem.
Woedend dromden de oud-leerlingen om hem heen en dreven hem in de hoek. Ze waren er net aan toe hem een stevig pak slaag te geven, toen er iets verschrikkelijks gebeurde.
Iemand - wie? - stootte per ongeluk - per ongeluk? - tegen één van de houten stellingen. Een uitzonderlijk zware pot waarin iets dreef dat verdacht veel leek op een menselijke hand wankelde en viel toen.
Iedereen deinsde geschrokken achteruit toen het zware geval met een doffe klap op Graafoto's hoofd viel. Die tolde even op zijn benen en stortte toen ter aarde.
Hij was dood.
Er viel een ijselijke stilte.
'Wat hebben we gedaan?' fluisterde toen iemand geschokt.
'En had hij sleutel nou verstopt of niet?' zei een ander zachtjes.
Maar niemand durfde Graafoto's zakken te controleren.
Einde van de dag.
De burgers doden Graafoto.
Graafoto's rol mogen jullie lekker niet weten
Deze nacht eindigt woensdagavond 23:00u