'Splut..' , proestend kwam Hank overeind. Wat was er ook alweer gebeurd? Hij probeerde het zich te herinneren.
Hij probeerde te gaan staan maar plots schoot er een pijnsteek door zijn schouder, en hij ging onmiddelijk weer gehurkt zitten.
Beetje bij beetje kwamen de gebeurtenissen terug in zijn geheugen..
Eerst hoorde hij een gezang boven de wind uit komen, waarna hij Tachondar plots ter aarde zag storten..
Opeens herkende hij het gezang van de Daniden, die hij op een van zijn verre reizen ontmoet had, wat de Daniden echter niet wisten was dat hij toendertijd als spion temidden van de Daniden had doorgebracht. Toen had hij ook het geheim van de Danide-magie ontrafeld, waardoor hij immuun was voor het gezang. Toen hij naar de halfelf keek zag hij dat die knipoogde, en dus maar net deed alsóf hij verdoofd was door het gezang.
Toevallig was ook hij dat van plan, en terwijl hij net deed of ook híj ineenzeeg mompelde hij 'Mijn idee...', tegen de halfelf.
Jammerlijk genoeg kwam hij zo te liggen dat zijn schouder in een onnatuurlijke houding kwam te liggen, en dat voelde niet prettig.
Enkele minuten later werd zijn vermoeden bevestigd: de koninklijke Danide-tweeling kwam langslopen. Echter, zonder hem te herkennen, een geluk bij een ongeluk..
Luttele seconden nadat de tweeling langsliep werd hij plots overspoeld door water, duidelijk de elementen-beheersing, snel probeerde hij weg te zwemmen, maar het mocht niet baten, hij werd meegesleurd door de stroming.
Nadat hij zich een tijdlang mee had laten voeren door het water kwam hij ruw in aanraking met iets scherps, de punt van waar eerder een tak van een boom gezeten had, tegelijkertijd knalde hij met zijn hoofd tegen de boomstam en verloor hij het bewustzijn..
Voorzichtig betastte hij zijn schouder, en opnieuw schoot er een pijnsteek doorheen, dat zou nog wel tijd vergen voordat dat hersteld zou zijn..
WORDT VERVOLGD, NU EVEN GEEN TIJD OM AF TE SCHRIJVEN MAAR JULLIE HEBBEN WEER EVEN LICHTE LEESSTOF