Ronde #89 - Een sprookjesachtige verjaardag

Hank, als je dit wenst kan ik je zusje wakker krijgen en de doornstruiken laten vergaan.
Maar voor wat hoort wat natuurlijk.
Ik wens geen goud of andere rijkdommen, het enige wat ik er voor in de plaats wil is dat je mij later iets te goed hebt.
We zetten dit mooi in een contract en tekenen het met de gouden ganzenveer en de zaak is beklonken, wat denk je daar van.

Wel verdacht dat Hank ineens zoveel stemmers krijgt, is dit het wolvenblok in actie of weten ze iets meer dat ik niet weet?

Trouwens zienertje, als je toevallig niks te zien hebt ...

Niet doen hoor Hank, dan wordt je over 10 jaar trotse vader en staat graaf opeens op je deur te timmeren om je kind op te eisen...

"Hoezo negatief?!" riep Hank verwonderd uit, "Omdat ik hier een persoon verdenk die in mijn ogen het meest in staat zou kunnen zijn zoiets te doen, en vervolgens mijn verdenkingen uitspreek maakt mij tot een pessimist? Want zo zet jij mij nu neer doc. Ik begrijp best dat ik niet 's wereld blijdste persoon ben op het moment, maar iets meer begrip zou misschien wel op zijn plaats zijn- Grietje is namelijk míjn zus." om zich vervolgens tot faleria te wenden: "Faleria, ik ken jou niet zo goed, maar ik zal proberen het iets duidelijker te maken voor je- ik denk namelijk dat je mij niet zo goed begrijpt. Het lijkt mij namelijk niet meer dan logisch dat wanneer iemand een gif maakt, hij of zij dat gif ook precies kent, en dus ook het tegengif kent! Daarnaast moet je ons er maar voor verontschuldigen dat Grietje en ik veel tijd met elkaar hebben doorgebracht, we hebben niet vaak een feestje en zijn het dus niet helemaal gewend. Echter, als je stelt dat ik alleen maar bij Grietje ben geweest dan is dat niet waar, want we hebben niet de hele avond samen doorgebracht. Bovendien had ik dan geweten wie de dader is. Maar ik zou Grietje nooit iets aandoen, ik kan me mijn leven niet zonder mijn zus voorstellen!
" Plots fluisterde Graafoto iets in zijn oor, maar mompelde nog dat 'het lijkt wel een sanenzwering tegen Grietje en mij
.' tot hij besefte wat dat kleine ventje tegen hem had gezegd.
"Waaatttt?!" riep Hank uit, "wij doen ons best om hier uit weg te komen en jij zegt dat je die rozen weg kan halen?!! Waarom heb je dat niet eerder gezegd, Graafoto!", terwijl hij zijn verdenkingen tegen killerboth alweer bijna vergeten was.

graafoto ik snap niet waarom Henk opeens door iedereen wordt afgeschoten...

ik denk dat ik mss voorkennis heb, je mag me gerust verdenken als ik mis zit. Maar ik betwijfel het.

*spamt op de f5 toets*

Wat doet f5?
Ik ben aan het schrijven

Volgens mij wordt er nu aan de tekst gewerkt

EDIT : Zoals ik dacht dus  

f5=pagina vernieuwen ._.
jij niet doen dus do, zou zonde zijn als je het niet ergens op slaat

Ik moest aan een leuk stereotype denken, maar ik ga me inhouden    

De volgende werd besloten om Grietje met rust te laten: vooral Hank was bang dat verdere pogingen haar wakker te maken het kind een zwaar trauma of op zijn minst gescheurde trommelvliezen zouden opleveren, en het was wel duidelijk dat er sprake was van een fikse betovering. Omdat ook de pogingen om de rozenhaag te vernietigen de vorige dag vruchteloos waren gebleken, werd besloten om op onderzoek uit te gaan in het kasteel. Wie kende de verhalen over geheime ondergrondse gangen waarmee langslepende belegeringen plotsklaps waren beëindigd, niet? Als men een kasteel op zo'n manier in kon komen, moest er ook een uitweg zijn! Met frisse moed verdeelde de groep zich wederom in tweeën. De ene helft zou in de gewelven onder de noordelijke kant van het kasteel beginnen, de andere helft aan de zuidkant. Wanneer ze elkaar in het midden kruisten, zouden ze gezamenlijk verdieping voor verdieping steeds verder naar boven werken om te eindigen in de torenkamer van Grietje.

Beneden was het stikdonker en de lucht was vochtig en koud. Hoewel de sprookjeswezens fakkels hadden meegebracht, waaiden deze algauw uit door de tocht en het duurde niet lang voor Faleria voorop liep en iedereen op haar Vampiersogen moest vertrouwen. De bedoeling was op alle muren te kloppen in de hoop ergens een holle ruimte die een gang kon zijn te ontdekken, maar in het duister bleek dit eenvoudige plan toch nog gecompliceerd. 'Au!' riep El Tigre toen Reivaxx stevig op zijn hoofd klopte. 'Oeps,' zei de prins, 'ik dacht dat je een muur was. Het klonk nochtans erg hol...' De vuile blik die El Tigre hem toewierp bleef gelukkig onzichtbaar in de duisternis.
'Ik zal eens flink stampen om te zien of er zich hieronder gangen bevinden,' opperde DrWho, en hij voegde direct daad bij woord. Er ging een koor van gevloek en gescheld op. 'Geen gangen!' rapporteerde de Doctor monter, 'wel heel veel tenen!'

De hele dag werd er door gezocht, na de gewelven en de kerkers, de begane grond met de feestzaal, toen de eerste verdieping met de slaapkamers, en zo steeds verder en verder naar boven via wenteltrappetjes tot in het hoogste torenkamertje waar Grietje nog altijd roerloos op haar hemelbed lag.
'Wacht eens eventjes...!' Iedereen keek naar Repelsteeltje, die op zijn beurt naar het kleine raampje in de oostmuur keek. Het luik stond wijdopen om het laatste avondlicht binnen te laten en geen enkele roos was te zien.
'Vergeet het maar, Repe..ehh...vergeet het maar,' zei ridder Tachondar. 'We zitten veel te hoog hier en de muren zijn te glad.'
'Het enige wat we nodig hebben, is een goed lang touw,' zei Repelsteeltje, en hij keek zoekend in het rond.
'Hebben we gisteren al naar gezocht,' zei Monkeylord moedeloos. 'Niks gevonden.'
'En toch moet er een manier zijn,' hield Repelsteeltje koppig vol. Hij bleef rondkijken en toen bleef zijn blik op Faleria rusten. Op Faleria's haar, om precies te zijn. Het vampiersmeisje had haar lange zwarte haren in een ingewikkeld kapsel opgestoken, maar los was het behoorlijk lang.
'Faleria, Faleria, laat je vlechten neer!' zong Repelsteeltje.
Faleria keek vertwijfeld, maar trok toen haar haarspelden los en sloeg haar lange lokken een paar maal om één van de beddenstijlen. Toen gooide ze haar haar door het raampje naar buiten.
Repelsteeltje aarzelde niet maar wurmde zich met voeten eerst door de nauwe opening en liet zich toen zakken. Zo abseilde hij aan het zwarte haar een stuk naar beneden. Een minuutje bleef het angstvallig stil en toen klonk Repelsteeltjes benauwde stem van buiten: 'kunnen jullie me weer optrekken? Het is te kort, ik kom er niet bij!'
De sprookjeswezens wierpen elkaar geërgerde hadden-we-het-niet-gezegd-blikken toe, maar schoten direct te hulp en begonnen het haar weer naar binnen te trekken.
'Pas op!' riep Faleria. 'Ik gebruik Andrélon conditioner voor Glad & Steil haar, en...'
Maar voor ze haar zin kon afmaken, klonk er een ijselijk gegil en even later een doffe bons.

Einde van de dag
De burgers lynchen Graafoto, zijn rol was valse engel
Deze nacht eindigt zaterdagavond om 22:00u

Theneka en Monkeylord zijn een gele kanarie rijker.

Thanks Hank, ik zal je nog eens verdedigen.
 

Arme Graafoto  

Wel duidelijk naar wie mijn volgende stem gaat nu  

DrWho schreef:ik denk dat ik mss voorkennis heb, je mag me gerust verdenken als ik mis zit. Maar ik betwijfel het.

Dus dit is de reden dat jullie op mij stemmen. Omdat jullie vermóéden dat ik slecht ben?  
Don't make any mistakes.

En Rip Graaf, het was uit zelfbescherming  

 aaargh een valse engel? mytisch wezen, wat zou ik er wel niet voor gegeveqn hebben om je je krachten te zien gebruiken
dammm ... dat is al 1 goedje eruit :'(

hmmm ik denk dat ik bij mijn stem op hank ga blijven de volgende stemming, tenzij jullie tegen dan iets meer weten?

btw, prachtig verhaaltje  

enne euhm, ik zal mijn genie eens op het probleem van de fakkels en de tocht zetten...
*denkt*
*bouw ingewikkelde en gevaarlijke dingen*
*af en toe eens een brandje of een knalletje*

Eureka! ik heb het gevonden
ik heb een constructie gebouwd die er in zorg om de wind van het lichtbronnetje te houden, terwijl er toch genoeg lucht naar binnen kan om het vlammetje brandende te houden. Het bestaat uit een ijzeren geraamte waarin glazen venstertjes zijn in aangebracht. Hierdoor is licht ook geen probleem.
ik noem het ... euhm... Lantaarn!

btw, voor moesten jullie dit willen, het torenkamertje waarin grietje ligt te slapen is groot genoeg voor een 2de bed... dus als je snurkt of andere geluiden maakt die anderen kunnen wakker houden, gelieve je naar daar te begeven. Ik zal het voor deze 1ne persoon eventjes de deur opendoen en daarna weer op slot. Je uit de kamer begeven zou geen probleem moeten zijn, ik het hiervoor het slot lichtjes aangepast.
Als je schrik hebt van geluiden kan je je hiervoor ook aanbieden, maar niet als deze schrik komt door een slecht geweten. Zoek dan maar een priester ofzo waar je je biecht kan doen.
Mijn uitvindingen dienen voor de goeden en moeten in handen van de goeden blijven.

oei? iets gebeurt waar ik niks vanaf weet? waar blijft het verhaaltje? waar zijn de reacties?

Onze fantastische spelleidster had zowaar iets anders te doen dan hier te spammen  

*eist hyperlang dronken verhaaltje*

Sorry mensen, had een feestje, ik ga nu schrijven.

De volgende nacht was het buiten stukken rustiger en sliep iedereen in zijn eigen bed, behalve natuurlijk Faleria die zoals altijd ondersteboven aan een kroonluchter met haar armen en haar naar beneden hing te slapen. Eendje Theneka had zich in het bed onder haar genesteld, de twee waren inmiddels een onafscheidelijk duo.

Het was midden in de nacht toen Theneka met een luide *kwaaak!* wakker schrok uit een nachtmerrie waarin hij met een glanzende rode appel in zijn snavel in een oven werd geduwd terwijl iemand luid en kakelend lachte. Nog een minuut bleef hij ineengedoken zitten, paniekerig om zich heen kijken maar toen er niks gebeurde en hij Faleria nog altijd geruststellend boven hem zag hangen, begon hij langzaam te ontspannen. Het eendje rekte zich eens uit en bleef toen midden in een wijde gaap steken. Wat zag hij daar? Voor de deur naar de gang lag, zichtbaar in het maanlicht dat door het venster naar binnen viel, een stukje brood: enigszins uitgedroogd, lekker knapperig, precies zoals Theneka ze het liefst had! Zonder aarzeling sprong hij van het bed en waggelde naar de deur toe. Hap! Tevreden slokte hij het stukje op en smakkend wilde hij zich weer naar het bed begeven toen hij in de gang even verderop nóg een stukje zag liggen. Uitgelaten kwekkend waggelde het eendje erheen en hap! broodkruimel #2 verdween in de eendensnavel. Maar wat zag daar zijn eendenoog? Nóg zo'n lekker stukje!

Verder en verder de donkere gangen in volgde Theneka het spoor van broodkruimels tot een klein kamertje dat ze nog niet eerder hadden bezocht. Kwakeloos staarde het grauwe eendje naar het huisje dat daar midden in de kamer stond, gemaakt van broodkruimels, en cakekruimels, en taartkruimels, en... en... en... zonder nog een moment te verspillen stortte Theneka zich op één van de muren.
'Knibbel, knabbel, knuisje, wie knabbelt daar aan dit huisje?' klonk plots een stem vanuit het kruimelhuisje.
Theneka wilde geschrokken achteruit deinzen, maar voor zijn zwemvliespoten konden gehoorzamen, schoot er een arm uit het dichtstbijzijnde raampje die het eendje bij zijn nek greep en naar binnen sleurde.
'Wel, wel, wel,' klonk het, maar Theneka kon door de zwarte vlekken niet zien wie het was. 'Een lekker mals eendje, daar had ik nu net trek in.'
'Maar niet zonder een frisse toevoeging,' klonk een andere stem. 'Gebraden eend met appel schijnt heerlijk te zijn.'

En voor Theneka kwaak kon zeggen, werd er een rode appel in zijn snavel gedouwd en het laatste wat hij zag waren de vlammen van een oventje die op hem af kwamen. Toen niks meer.

Faleria werd wakker, rekte zich uit en keek naar beneden. 'Theneka?' Het eendje was nergens te bekennen. Het vampiermeisje fronste haar wenkbrauwen en zeilde met een halve salto van de kroonluchter af om met haar voeten op de grond neer te komen.
'Theneka?' riep ze, luider nu. Ze gooide de deur die al op een flinke kier stond wijdopen en tuurde de donkere gang in maar het eendje was nergens te bekennen. Zachtjes mopperend maar ook een beetje ongerust dwaalde het vampiermeisje de gang in, dieper en dieper het kasteel in totdat ze ergens in de verte het geflakker van een vuurtje meende te ontwaren. 'Theneka??' riep ze nogmaals, luider nu. Haastige voetstappen en gedempte stemmen klonken, toen doofden de vlammen en werd het stil. Gealarmeerd haastte Faleria zich naar het einde van de gang, een klein kamertje in dat ze nog niet eerder had gezien. Op de grond voor een huisje dat wel gemaakt leek te zijn van gebak, gloeiden nog de resten van een snel gedoofd vuurtje. Iets kraakte onder Faleria's voeten. Ze keek naar beneden en een tel later schrok het hele kasteel wakker van een ijselijk gegil.

Het was een dramatisch tafereel dat de sprookjeswezens aantroffen toen ze van alle kanten kwamen toegerend. Faleria lag lijkbleek en met een gebroken hart op de grond met in haar handen een stapeltje afgekloven eendenbotjes.

Einde van de nacht.
Theneka wordt gedood, zijn rol was Cupido.
Faleria zijn geliefde sterft aan liefdesverdriet, haar rol was huidenwisselaar.
Jullie mogen stemmen tot zondagavond 22:00u

I will hunt you all down!  

 rest in peace tortelduifjes
en ik had net via X een manier gekregen om jullie beter te leren kennen :'(

ohja, kleine edit: mijn stem blijft dus op Hank

hmm, het ziet er niet goed uit voor de burgers, we hebben nog niet een slechtje ><

Hank op hoop van zegen

hank dan maar

Ik ga ook hank zeggen, maar ik verdenk iedereen die op graafoto stemde