Terwijl het kasteel in diepe rust was, was killerboth op een kamertje in de diepste gewelven druk in de weer met poedertjes en stofjes. Op een vuurtje stond een flesje met daarin een mysterieus neonroze drankje te borrelen waaruit vage dampen van anijs en kattenpoep opstegen. Omdat Killers mengsels nogal eens de neiging hadden in zijn gezicht te ontploffen en hij dan soms nog dagen met rechtopstaand worteloranje haar of verschroeide wenkbrauwen rondliep, was dit een optie die hij tot het laatst had uitgesteld, maar na theneka en faleria's brute dood, moest er iets gebeuren.
'Pi maal a,' mompelde het miskende genie voor zich uit, 'gedeeld door de wortel van 85... een vleugje citroengras, 7 maal traag linksom omroeren, één maal vlug rechtsom omroeren, naar smaak zout toevoegen...' De alchemist stak zijn linkerpink in zijn rechteroor en zijn rechterwijsvinger in zijn linkeroor, en begon toen al neuriënd op één been een pentagram over de grond te hinkelen.
'Hasjkelnarsalsk, ariwejrks, asleriows wierposijkr!
grianwefzdfnsa olikiander verinald
icsglakshindari gorgeleoniako parskls!'(*zie voor vertaling onderaan)
Er klonk een luide knal en een paddestoelvormig wolkje verscheen boven het borrelende flesje. Tevreden rook killer er even aan, kurkte het flesje en doofde het vuur. 'Nu op naar dat arme meiske,' mompelde hij opgewekt in zichzelf.
De kluizenaar/alchemist stapte de donkere gang in, en begon de lange wenteltrap naar boven te bestijgen. Na zevenenveertig treden hield hij plots stil. 'Is daar iemand?' riep hij omhoog. Het bleef angstvallig stil. Vreemd, hij dacht toch dat hij een geluidje had gehoord, gegromd of zo. Killerboth begon verder te lopen tot de laatste traptrede en zette zich toen richting de deur van de torenkamer. Hij stak zijn hand uit om de deur te openen toen hij van achteren werd vastgegrepen.
'Wie hebben we hier?' siste een stem? 'Een alchemist 's nachts aan de wandel? Met een drankje in zijn hand? Dat kan nooit wat goeds betekenen!'
'Maar... maar...' stamelde Killerboth geschrokken. 'Het is om Grietje wakker te maken, dan kunnen we hier weg!'
'Weg? En hoe werkt dat drankje dan precies? Laat eens zien!' Killerboth werd stevig in een houdgreep genomen terwijl een poot het flesje uit die van hem griste en ontkurkte. Daarna werd het naar zijn mond gebracht.
'Stop!' gilde Killerboth, tegenstribbelend. 'Je kunt het alleen drinken als je slaapt! Als ik het drankje correct heb bereid en ik zou het nu drinken, dan verander ik in een sprekende theepot!'
'Hmm,' klonk het bedachtzaam. 'Interessant! En als je een fout hebt gemaakt en het het verkeerde drankje is. Wat gebeurt er dan met jou of het slapende meisje als zij het zou drinken?'
'Hoopje as...' stotterde Killerboth.
'Even testen dus!'
En voor de arme kluizenaar wist wat hem overkwam, werd het ontkurkte flesje aan zijn lippen gezet en voelde hij de naar jägermeister smakende drank naar binnen glijden.
Een ijzig gevoel trok door Killerboth en de wereld wervelde een poosje om hem heen. Toen die weer tot stilstand kwam, merkte hij tot zijn opluchting dat hij geen hoopje as was, maar tot zijn ontsteltenis dat hij als hij scheel keek, in plaats van een neus een gebloemde tuit tussen zijn ogen zag.
'Een theepot dus,' klonk het achter hem. 'Ik moet je complimenteren: je zou prachtig staan in mijn woonkamer. Maar helaas hebben we er hier in het kasteel al één, dus je bent overbodig. En aardewerk is zo glad...' Killerboth voelde de greep op zijn oor verslappen. 'Oeps,' was het laatste wat de alchemist/kluizenaar/theepot hoorde, voor hij de grond in duizelingwekkende vaart op zich af zag komen en in duizenden scherven uiteen spatte op de grond.
____________________________________
*)vrij vertaald:
linkerpink in rechteroor
armen in de knoop
maak dat dit drankje iemand doet ontwaken
en haar niet verandert in een ashoop
Einde van de nacht
Killerboth wordt vermoord
Zijn rol was slotenmaker
Jullie mogen tot dinsdagavond 22:00u stemmen