De burgertjes zinden op wraak. De enige die hun overeind had geholpen in deze harde tijden. Diegene die dankzij zijn vele denken en rare denkpatronen de wolf had proberen te benaderen en er nog maar een dagje geleden een had aangeduid met alle zekerheid van de wereld.De persoon die ervoor zorde dat ze elkaar toch terug begonnen te vertrouwen. Net diegene werd door de wolf een kopje kleiner gemaakt, hij waarop men allemaal steunde.
Neen, nu hadden de burgertjes geen vrees meer van de wolf. Ze waren nog maar met de helft van de personen waarmee ze het avontuur gestart hadden. Als die terreur nu niet eindigde, dan zou er iets anders eindigen, hun leven namelijk. Die wolfgeest moest dood! En iedereen die anders dacht die was slecht.
Dat was de gedachte van iedereen aan boord die nog land wou terug zien in zijn leven. De wolf helpen? Ongehoord was het! En alsof er een engeltje iets in het oor van Backslide had gefluisterd, of aan zijn kraag trok, stapte hij zonder hij het echt besefte naar de kajuit van V8. Maar eenmaal hij daar aangekomen was, hield hij zichzelf stil voor de gesloten deur. Hij hoorde gefluister, gewisper, gefezel. Zo stil dat hij het er niet zeker van was, het kon de wind zijn? Kon dat? Maar het bleef maar aanhouden en toen hij zijn oor op de deur legde klonk het luider en duidelijker. Jawel V8 was iets aan het zeggen, maar er kon niemand in zijn kajuit zijn, want Backslide had zelf nog maar iedereen aan dek gezien.
Voorzichtig opende hij de deur op een kiertje zodat hij V8 beter zou kunnen verstaan. Hij hoopte vooral dat deze niet zo merken dat er iemand aan zijn deur stond want als hij echt een hulpje voor de wolfgeest was, wat zou er dan met hem gebeuren als hij ontdekt werd? Maar V8 was te druk bezig, ze ijsbeerde door haar kleine kajuit, ze fezelde woordje achter woordje en was nooit langer dan een seconde stil en af en toe wierp ze eens een blik op de plannen die op zijn bed lagen. Eerst dacht Backslide nog dat V8 gek geworden was, welke normale mens zou er nu tegen zijn eigen spreken? En het was goed mogelijk na al die gebeurtenissen. Wie zou er trouwens ook niet gek worden op een vervloek piratenschip? Maar toen V8 zich nog eens omdraaide zag hij duidelijk een walkietalkie!
Geschokt had hij er niet meer opgelet om stil te zijn en wanneer hij een zuchtje slaakte van verbazing had hij niet door dat V8 hem nu kon zien. Hij stond recht voor V8 en de deur was op een ruime kier. V8 had het tot nu toe te druk gehad door te overleggen met diegene die aan de andere kant van de walkietalkie zat dat zij er niet op gelet had dat haar deur openstond. Maar toen ze die zucht hoorde keek hij op en zag daar Backslide staan. Ze wist direct dat hij er zich niet meer kon uitklappen en dat zij haarzelf verraden had. Dus greep ze het dichtstbijzijnde ding dat als wapen kon dienen en sprintte achter Backslide aan die richting dek aan het rennen was. Backslide moest en zou iedereen waarschuwen dat hij nog een hulpje of een mogelijk wolf had ontdekt.
Als een hondsdolle hond liep V8 achter backslide aan met een deel van de Dikke Vandalen, het eerste dat ze kon vastgrijpen als mogelijk wapen. Ze bracht een stormvloed aan giftige woorden uit die ik niet allemaal kan opsommen (men moet hier beleeft blijven) xD. Maar het kwam eropneer dat Backslide een verrotte rat was die te lelijk was om aantezien en de riool nog een te schone plaats voor hem was. Welja… met andere woorden gezegd dan, basis is dat hij backslide ging vermoorden en wel NU! Terwijl al die woorden over zijn tong rolde en zij maar achter Backslide bleef aanhollen kwamen ze wel dichter en dichter in de buurt van de trap richting dek. Eenmaal ze deze bereikt hadden dacht V8, het is nu of nooit en sprong zich bovenop Backsllide. Of dat was toch de bedoeling, ze kwam niet ver genoeg en had amper zijn enkel vast. Backslide, buitenzichzelf en uit vrees voor zijn eigen leven dacht geen seconde na. Hij hief zijn andere voet op en uit volle macht verpletterde hij de pols van V8. Hij hoorde daar iets breken en het gaf een akelig gevoel onder zijn voet. Maar hij was terug vrij, nu snel de rest dit verhaal vertellen.
Bij de eerste persoon die hij tegenkwam op dek prees hij zichzelf gelukkig, het was Moustache. De moustache, die moustache waarmee hij al menig pintjes en rum achterover had gekapt, moustache zou hem wel geloven, moustache zou hem wel helpen, dat moest gewoon. Hij flapte het eruit zonder erbij natedenken: V8Power is een slechterik, hij helpt de wolf, ik weet het, ik heb het gehoooo….. Verder kwam hij niet. V8 had met een welgemikte worp den dikke vandalen tegen zijn hoofd gesmeten. Ze stond een paar meter achter Backslide, zo goed mogelijk de pijn te verbijten en zich normaal voor te doen. Toen hij moustache hem raar zag aankijken wou zij erzichzelf uitklappen door een verklarinkje op te dreunen die ze vanbuitengeleerd had voor zo’n momenten. ‘Sorry moustache dat je dat allemaal moest horen, ik vrees dat het avontuur voor Backslide teveel is geworden. Plots kwam hij mijn kabinne binnengestormd, heeft alles overhoop gehaald en schreeuwde dat hij mij zou vermoorden. Het volgende moment rende hij weg van mij terwijl ik hem wou helpen. Ik zal hem nu naar zijn kajuit brengen en we zullen het er later wel over hebben.’ Perfect ging het, ze had het allemaal spr zelfverzekerd afgerateld en dacht dat alles in orde was.
Moustache zelf vond dit echter niet zo geloofwaardig. Hij had Backslide over de laatste paar dagen echt goed leren kennen en wist dat deze niet zo doordraaien, niet nu, niet zo. Er klopte hier iets niet. Hij dacht eventjes na en net toen V8 Backslide wou oppakken herrinerde hij zich wat Backslide hem in alle haast had verteld alsof de wereld ieder moment ging vergaan. Helder weerklinkte het in zijn hoofd: ‘V8Power is een slechterik, hij helpt de wolf!!!.....’
Geen seconde moest hij meer nadenken, voor hem was het duidelijk wie hij ging geloven. Met al zijn krachten gaf hij V8 een klap op het achterhoofd en gaf hij haar een welgeplaatste kniestoot exact op het middenrif. (ouch xD) Dat zal V8 ook wel gedacht hebben toen ze van het ene moment op het andere dubbelgeklapt op dek lag te kermen van de pijn. Toen zag Moustache dat V8 haar pols gebroken had en zag hierin de ideale kans om de waarheid uit haar te wringen. Hij ging op haar pols staan en oefende er gewicht op uit, terwijl hij deze vraag stelde: ‘Help jij de wolf? Antwoord nu of ik martel je zoals je je niet eens kan inbeelden!’
V8 kermde het uit van de pijn en kon het niet langer verdragen, de tranen rolden over haar wang. Waaraan had zij dit verdiend? Ze biechtte snel op dat hij inderdaad deze geest geholpen had. Al van de eerste dag had ze contact met de geest op het schip, maar deze wou haar lichaam niet gebruiken, dus hielp ze hem maar op een andere manier. Ze zorgde ervoor dat niemand erachter zou komen wie de wolf was of wie hij had opgegeten. Al was zij blijkbaar niet zo goed in deze rol….
Ondertussen had iedereen zich al rondom het Moustache en V8 geschaard. Zo’n spectakel bleef namelijk niet onopgemerkt. Toen ze hoorde wat deze had opgebiecht reageerde iedereen verontwaardig en zegden ze dat V8 niet langer aan boord kon blijven. Maar na veel over en weer gebrabbel kwamen ze er niet aan uit wie V8 zou vermoorden, niemand wou namelijk een ander vermoorden, zelfs niet in deze omstandigheden. Toen kwam plots de suggestie het op te lossen als echte piraten, met de loopplank! Dat vond iedereen goed en al snel werd alles gereed gemaakt.
Terwijl V8 smeekte om niet overboord gekeilt te worden en hier te mogen blijven hadden de mensen hem al op de plank gehesen. Ze liet zich terplekke vallen en hield de reling stevig vast. Maar Moustache had er genoeg van en gaf nog een een mep tegen haar gebroken pols terwijl hij brulde: ‘Lopen zal je of ik zal een degen zoeken en je eraan spietsen’. Maar V8 geloofde zijn woorden niet en zag geen hoop voor haar buiten aan boord te blijven. Totdat Moustache plots terugkwam met een vlijmscherp degen, toen stond ze op en probeerde te vluchten, maar er was geen uitweg. Ze kon alleen achteruitstappen om de vlijmscherpe punt te ontwijken. En hoe verder en verder ze stapte hoe meer de plank begon door te buigen onder haar. Plots, nadat ze zich nog een millimetertje verplaats had omdat Moustache een stoot wou geven met zijn degen, leek het alsof de plank onder haar vandaan gleed. Met een luide splons lag ze in het water. Ze kon zichzelf niet lang drijvende houden met haar pols die gebroken was en haar hele lichaam vol pijnlijke plekken dus verzoop ze in korte tijd.
----
V8power was de apostaat !
begin Nacht!
Laatst aangepast door killerboth op zo 15 apr 2012, 00:30; in totaal 2 keer bewerkt