Inleiding*hummm Humm*
Dit is hét verhaal, hét verhaal dat de hele wereld, het bestaan, liefde ende geluk, alles in het leven dus, bevat. Dit verhaal, dat ergens ver weg, ende heel lang geleden zich afspeeld, zal ik U allen vertellen. Komt rond mij zitten, O Kinderen, ende luistert goed! Spitst uw oren, en hou uw gedachten erbij, want The Great Deku Tree zal spreken.
*Hummm hummm*
Lang, héél lang geleden werd Ik wakker. De wereld was nog jong, en fris, en onvervuild. De mens had nog respect voor de natuur, en mijn bossen waren nog ongeschonden. De Kokiri leefden in vrede, en alles ging goed.
Tot op een dag echter de mensen zich roerden, en oorlog voerden. Zij begingen de ergste daden, en niet tegen vreemde rassen, maar tegen hun eigen soort. Langzaam verdween het evenwicht dat van nature in deze wereld bestond. De oorlog van de mens versprijde zich snel naar de andere volkeren, deze werden onrustig, en monsters en ander wilde beesten verschenen over geheel Hyrule. Mijn wortels, diep onder de grond, konden de wereld voelen veranderen, en ook al verloor deze niets aan stevigheid, het leek alsof al het bloed dat werd vergoten het een bittere bijsmaak gaf. Maar laat ons niet te ver afdwalen, en ons bij het verhaal houden...
*humm humm*
Op een dag, lang geleden, toen de aarde dus nog jong was, maar Ik al eeuwen oud, bracht een vrouwe, van adel bloed, mij een kind. Ze had gehoord over de Great Deku Tree, de beschermer van het bos, en zwaargewond had ze zich in de Verloren Wouden rondom het Kokiri Bos gewaagd, op zoek naar Mij. Met haar laatste krachten smeekte ze Mij om Me over haar kind te ontfermen. Ik schonk het kind zijn nieuw naam, Link (Morkreb). En Link groeide op tussen de Kokiri, als een van hen, maar toch nog steeds als een soort buitenbeentje. Saria (Natjuh) ontfermde zich over hem, en Link groeide voorspoedig op.
*humm hummmm*
Op een dag, later in de tijd, maar niet zo heel veel later, was Link een jaar of acht geworden. En Ik voelde dat de tijd begon op te raken, en voor een eeuwen oud wezen als Ik betekent dat iets. Gannondorf (Moustache) had mij vervloekt, en Link moest dringend een feetje toegestuurd krijgen. Ik stuurde hem Navi (Miejster), mijn meest getrouwe en behulpzame fee. Link versloeg de monsters die zich in mij nestelden, maar helaas was het te laat. Ik gaf hem de Forest Emerald, een steen die de essentie van het bos bevatte,
en stuurde hem naar Hyrule Castle Town, om daar zijn queeste verder te zetten. Navi hielp hem zo goed hij kon, en ondanks occasionele ruzies als Navi zijn mond weer niet kon houden...
In Hyrule Castle Town ontmoette link Zelda (Debby) en samen besloten ze de Triforce te bemachtigen. Link trok naar Death Mountain, waar de Gorons wonen. Hij ontmoette er Darunia (Hank) en hielp hem met het uitzuiveren van de vulkaan. Daarvoor kreeg hij de Goron Ruby, die de essentie van vuur bevatte.
Hierna trok onze grote held, Link, naar het domein van de Zora's, waar hij zich liet opslokken door Heer Jabu Jabu, een gigantische vis en beschermeer van de Zora's.
Ruto, de Zora prinses (Djali) had zich namelijk door de vis laten opeten, omdat ze haar geliefde juweel kwijt was geraakt, en ze er niet zonder kon leven. Gelukkig redde Link haar, en als dank voor de redding, en als 'verlovingsring' gaf ze hem de Zora Sapphire, een prachtige saffier die de essentie van water bevatte.
*Humm humm*
Onze held had nu al een hele weg af gelegd, maar nog voor hij Hyrule berijkte, waar hij eidelijk terug bij Zelda zou zijn, zag hij haar wegvluchten voor Gannondorf. Ze smeet hem de Ocarina of Time toe, en hij opende de geheime deur naar de Triforce door deze te gebruiken samen met de 3 elementaire stenen. Domme Domme Link. Onze held, die meer op spierkracht en durf betrouwde dan op intellect, had Gannondorf recht naar de Triforce geleid, en deze stal die dan ook. Link werd in een diepe coma gedwongen, en werd pas 7 jaar later waker, want als klein kindje kon hij niet op tegen het Grote Kwaad.
Link, onze held, nu een jaar of 16, moest sterk genoeg worden om Gannondorf te verslaan, en Hyrule voor eens en voor altijd van deze grote slechterik te redden.
Ik zal jullie niet lastig vallen met de details, maar hij deed het goed, versloeg Kotake (Kauna) en Koume (Artishocking), en uiteindelijk ook Gannondorf, met de hulp van onze beeldige prinses Zelda. Onze held dacht dat hij eindelijk rustig zou kunnen leven, maar wat hij niet wist, was dat hij aan de rand van een nieuw, en nog veel groter avontuur stond...
*humm humm*
Nu weten jullie, mijn kinderen, wat jullie hier doen.
Mag ik jullie voorstellen aan elkaar:
Laura: Midna
V8 power: Nayru
Debby: Prinses Zelda
Djali: Ruto
Artishocking: Koume
Natjuh: Saria
Morkreb: Link
Miejster: Navi
Hank: Darunia
Kauna: Kotake
Howlin: Vaati
Backslide: Tingle
Wooglepuff: Tetra
Moustache: Ganondorf
Karina: Veran
Ik weet dat sommigen van jullie elkaar niet kunnen uitstaan, en dat jullie plannen vaak niet met elkaar kunnen verenigd worden, net als jullie ideeën, maar vandaag heb Ik jullie allen samen geroepen omdat een nog groter gevaar deze wereld bedreigd. Er zal geen wereld meer zijn om om te vechten als dit grote kwaad klaar is ermee.
Jullie zijn het meest geschikte, sterkste, veelzijdigste team dat deze wereld ooit heeft gezien, en vanaf vandaag moeten jullie samen werken om de wereld te behoeden, zodat het evenwicht terug kan worden hersteld en elk van jullie terug zijn eigen leven kan opnemen.
*Hummm Humm Hummmmmm...*
Ga, en wanhoop niet, ook al lijkt alles tegen te zitten, en vallen er doden, niets is belangrijker dan jullie missie, laat niets in jullie weg staan, Ga!
De eerste moordloze dag begint nu. Deze duurt tot morgen, 22u
(aka, nu gebeurd nx, er wordt niet gemoord, gestemd, gezien, ...)