‘Wie heeft er een idee?’ Vroeg Snuffles. Het was laat op de dag (of dat vermoedde de groep. Je tijdsgevoel bleek snel te verdwijnen zonder zon) en het gezelschap was tot stilstand gekomen voor een brede en snelstromende rivier. Het diepzwarte water zag er giftig en gevaarlijk uit. De kaart die Telemachus bij zich had liet duidelijk zien dat de route verder ging voorbij de rivier maar zover het oog reikte was er geen brug te zien. Wel was er een klein veerbootje dat continu op en neer voer tussen de twee oevers, geboomd door een grijze en zwijgzame man, maar niemand in de groep bleek muntgeld bij zich te hebben om die te betalen. De veerman had één blik geworpen op het papiergeld en de cheques die hem waren aangeboden en had zijn hoofd geschud. Zelfs Telemachus’ gouden kroon bleek niet afdoende. Nu stonden ze dus met z’n allen op een kluitje en staarden moedeloos naar de overkant.
‘We zouden een mooie houten boot kunnen bouwen,’ stelde Hank voor. ‘We verstoppen ons in het ruim zodat het lijkt alsof we de boot hebben achtergelaten als geschenk voor de veerman. Die ruilt dan vast zijn eigen schuitje in voor de mooie nieuwe boot en peddelt ons dan zonder dat ie het zelf door heeft naar de overkant!’ Hank keek enthousiast de groep rond .
‘Als we materiaal hadden om een boot te bouwen,’ merkte Stefan op, ‘dan peddelden we die toch meteen zelf gewoon naar de overkant? Geen veerman nodig. Maar we hebben dus geen boot en ook geen materiaal om er een te bouwen...’ Hank keek teleurgesteld maar moest toegeven dat Stefan een punt had.
‘Ik zou onze wapens kunnen veranderen in enorme donuts,’ opperde Debby. ‘Donuts hebben dezelfde vorm als zwembanden dus misschien drijven ze ook wel?’ Hoewel niemand echt iets tegen haar plan leek te hebben, bleken er geen vrijwilligers te zijn die hun wapens op wilden offeren aan dit experiment dat dus ook werd verworpen. Er viel opnieuw een stilte waarin iedereen peinzend naar het water tuurde. Uiteindelijk sprong Mattio op met een triomfantelijke uitroep. ‘Ik heb het! Heeft er iemand touw?’ Miejster begon direct in zijn bagage te graaien en reikte Mattio kort daarna een flinke klos touw aan. Mattio knoopte een uiteinde vast aan een pijl en schoot die naar de overkant van de rivier waar de pijl zich met een trefzekere knal in een boom boorde. Backslide, die Mattio’s plan inmiddels begreep, wikkelde het touw inmiddels om een stevige tak die op de grond lag, zodat het touw nu strak over de rivier spande. Opnieuw richtte Mattio zijn boog en even later hing het resterende touw zo’n anderhalve meter boven de eerste lijn zodat er nu een eenvoudige touwbrug was. De bagage werd weer op de ruggen gehesen en één voor één staken de helden de rivier over. Er was even een spannend moment bij Debby en Tachondar die hun evenwicht leken te verliezen maar gelukkig wisten ze zich beide nog net op tijd vast te grijpen waardoor uiteindelijk iedereen veilig aan de overkant stond.
Er werd een kamp opgeslagen en een vuur gestookt waarboven kanarie werd gebraden die Snuffles had meegebracht voor het avondeten.
Einde dag 1
Er vallen geen doden
Het nacht tot donderdag 22u
Nachtrollen graag doorgeven voor 20u