De avond is aangebroken..
De burgers zitten in een kring te weerwolven.. toepasselijk op zo'n feestje.
Ieder voor zich, heeft andere gedachten. De een overdenkt zijn/haar tactiek nog eventjes, de ander denkt aan Miejster, die strijdend ten onder ging... En dan denkt er nog iemand aan Rentry, die eieren voor zijn geld koos en geen zin had in overnachting bij het feestje.
Tja.. en één iemand, hoe kan het ook anders, denkt aan hoe zij/hij zich nog kan redden.., want maar liefst 1+. mede-weerwolven en hulpjes gingen al reeds naar de hel..
Theneka.. de sjamaan, pas na zijn dood werd duidelijk dat deze aan de 'goede kant' stond..
Howlin, de ketter, dé bedrieger voor de burgers als hij wat had kunnen doen & zijn onafscheidelijke broeder Graafoto, de leugenwolf, de meester der leugens...
En Xavyre natuurlijk, de verhullende wolf, die strijdend ten onder ging tegen Miejster.. maar hem wel naar de hemel toestuurde...
En dan word de stilte verbroken door Debby.
"Heb je een fijne verjaardag gehad Dorien?"
"Ja," zei Dorien. "Bedankt iedereen."
"Heb je genoeg gehad? Geen honger ofzo?"
"Hm. Nee, bedankt." zei Dorien. "Waarom vraag je dat eigenlijk?"
"Nou.." zei Debby. "Eigenlijk hé, denk ik dat jíj de laatste wolf bent."
En onmiddelijk krijgt ze bijval van Julie, Mattio en Morkreb.
'Ja! Goedzo Debby'
'Precies, dat denk ik ook!'
'Je laatste verjaardag heeft plaatsgevonden Dorien..'
"Wat vinden jullie ervan, Killerboth en Hank?"
'Nou..' begon Killerboth voorzichtig, 'ik ben ervan overtuigd dat Morkreb nog niet verkeerd heeft gestemd, en ook ik denk dat Dorien haar eigen feestje verpest door haar gasten op te eten.'
'Hank?' klonk het vragend.
'Tja. Ik heb er tot nu toe niet naast gezeten, met Theneka en Howlin.' zei hij voorzichtig. 'Maar nu, heb ik even niets te zeggen..'
'Waat? Niets te zeggen?' klonk het van alle kanten.
'..behalve... VANGEN DORIEN!' riep hij plotseling, en hij gooide een waterballon.. gevuld met..? Gevuld met wat eigenlijk?
Terwijl de ballon met een boog op Dorien afkwam, volgde iedereen de ballon met zijn/haar ogen. Als in Slowmotion zag Dorien de waterballon op haar afkomen, en begon haar armen afwarend omhoog te bewegen... te laat natuurlijk.
*SPLETCH!*
Drijfnat veegde Dorien het water uit haar ogen. "Wat flik je me nou Hank?!"
Ze keek geschrokken en ongerust om zich heen..
..en keek iedereen, een voor een in de ogen.
Ze zag haat, ze zag een bedroefd gezicht, ze zag onrust, ze zag hoop, geloof, en interesse...
Dorien keek omlaag naar haar handen...en zag-
___________________________________________________________________
To be continued, Ellen, het is aan jou!
Mijn dank gaat uit naar:
Het burgerblok.
Zonder jullie was dit niet mogelijk geweest!
(Zie dit aub niet als een egoistische actie om met de eer te strijken, maar als het afmaken van het voorbereidende, oh-zo-belangrijke, werk van het burgerblok)