‘Kijk!’ Schreeuwde Backslide terwijl hij in de verte wees. Iedereen volgde zijn vinger en er ging een opgewonden gepraat op in de groep. ‘Zou dat..?!’ ‘Denken jullie...?’ ‘Dat moet wel...’
Een enorme poort van zwarte steen doemde op in de schemerige verte. Het gevaarte straalde zo’n kracht en duisternis uit dat iedeeeen onwillekeurig huiverde. ‘De poort van de Tartaros.’ Hank sprak uit wat iedereen dacht. ‘We zijn vlakbij nu. Alleen nog binnen komen en Persephone uit de klauwen van die Hades redden. Ik dacht zelf dat we misschien een enorme houten driekoppige hond konden bouwen, je weet wel, als eerbetoon aan Hades, en dan...’ Doctor kapte hem af. ‘Misschien kan ik de poort openblazen?’ ‘En iedereen meteen op de hoogte stellen dat we eraan komen?’ Vroeg Stefan smalend. ‘Ik heb een beter idee: ik kan mezelf zo klein maken als ik wil. Ik krimp tot ik door het sleutelgat kan en maak de poort van binnen uit open. Zo houden we ons ‘bezoek’ nog even een verrassing.’
Miejster, Backslide, Doctor, Hank en Mattio knikten enthousiast. Dit plan zou wel ens kunnen werken! Alleen Natjuh was bleek weg getrokken en staarde met grote ogen naar de duistere poort. ‘Ik weet het niet hoor mannen,’ stamelde ze. ‘Het ziet er nogal ongastvrij uit... misschien kunnen we beter omdraaien.’ Er viel een ongemakkelijke stilte waarin iedereen Natjuh ongelovig, vijandig haast aankeek. ‘Ben je bang?’ Vroeg Mattio uiteindelijk. ‘Nee nee,’ mompelde Natjuh. ‘We hebben gewoon nog geen plan, dat is alles. Misschien kunnen we beter eerst terugtrekken en nog wat vergaderen en zo.’ Ze keek hulpeloos om zich heen op zoek naar medestanders maar vond die niet.
‘Wat ben jij nou voor held?’ Vroeg Miejster verontwaardigd. Natjuh begon langzaam achteruit te lopen, weg van de poort, maar de rest volgde haar en sloot haar in. ‘Je bent de titel van held niet waardig,’ zei Backslide dreigend terwijl hij zijn zwaard trok. ‘Je bent een schande voor onze beroepsgroep.’ Stefans hand sloot zich om een mes. ‘Overdrijven jullie jiet wat jongens?’ Vroeg Doctor. Maar zijn woorden kwamen te laat. Hank had opeens zijn enorme boog vast en een pijl plantte zich in Natjuhs hart.
Einde van de dag
Natjuh wordt gelyncht
Haar rol was verhullende wolf
Het is nacht tot 2200u
Over de klopgeesten: hoe dit precies werkt heb ik bewust een beetje vaag gehouden maar dit was inderdaad een interventie van de doden.