"Dus... wat doen we nu?" zei Djali. Ze hadden het lichaam van DrWho begraven, al was het dan in feite een gedrocht van een monster, het was ook deels menselijk en die verdienden nu eenmaal een begrafenis. Ondertussen scheen de zon weer, en had iemand een koffiepot, een koffiemolen en wat koffiebonen tevoorschijn getoverd uit een krat dat gevonden werd in de directe omgeving van de openplek met de slaapzakken. De koffie stond te pruttelen, en ze moesten een keuze maken over wat er vandaag ging gebeuren.
"Ik weet het niet hoor. Maar misschien moeten we eerst eens kijken wie er zo graag een monster op ons af wil sturen, want dat gebeurd niet zomaar!" zei Tachondar. "Ik vind dat Mattio zich wel een beetje vreemd gedraagd eerlijk gezegd."
"Nou, als iemand zich vreemd gedraagd is het wel Killerboth!" zei Natjuh. "Het kan zijn dat hij er niets mee te maken heeft, maar hij gedroeg zich gisteren ook al vreemd toen hij opeens eiste dat DrWho die boom om ging hakken.. bijna alsof hij hoopte dat er iets mis zou gaan zodat hij DrWho de schuld kon geven.
"Ho eens even!" protesteerde Killerboth heftig, "als er iemand is die hier met vingers gaat wijzen ben jij het wel Tachondar! Waarom wijs je zo graag mensen aan? Wil je soms dat we ruzie krijgen hier?!"
Protesten werden luider, ging over in geschreeuw, getrek en geduw, en iedereen deed er aan mee en er onstonden 2 kampen totdat iedereen zijn handen plots over zijn oren legde tegen dat ene heftige geluid. "FFIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIEEEEEEEEEETTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT"
Iedereen keek om zich heen, tot ze weer dat hologram van Dr. Hank zagen, met een soort fluit in zijn hand.
"Dames en Heren. Misschien is het jullie niet opgevallen, maar inmiddels zijn jullie met 11 mensen in plaats van de 12 dat jullie zouden moeten zijn na de dood van DrWho. Kleine suggestie: focus eens op het vinden van jullie mede rekruten in plaats van onbelangrijke randzaken. Trainen doe je met je allen, en momenteel kon Debby misschien wel eens wat hulp gebruiken. Vind haar, anders loopt het slecht voor haar en voor jullie af."En met die woorden flitste het hologram weer weg, en was het zo stil dat je een speld kon horen vallen.
"Nou... zullen we dan maar met zijn allen Debby gaan zoeken?" stelde Miejster voor. "Goed plan, maar we splitsen ons wel op in kleine groepjes om de vindkans te vergroten, en minimaal duo's. Je weet maar nooit wat er kan gebeuren." zei Bas. Instemmende geluiden van alle kanten, en de ruzie van zoëven was vergeten en had plaatsgemaakt voor bezorgdheid om Debby.
Ook de 2e dag zijn de burgers besluiteloos en vallen er geen doden. De 2e nacht begint, nachtrollen hebben tot vrijdag 22u om door te geven wat zij willen. Debby ontvangt daarnaast een gele kanarie.