'Hé Dorien! Zit jij niet midden in die reünie? Hoe is het daar?' De stem van Lotte, één van Doriens beste vriendinnen klonk enthousiast door de telefoon.
'Ja die is nu bezig inderdaad...' antwoordde Dorien mat. 'Maar we kunnen prima bellen hoor, er gebeurt niks daar binnen.'
'Wat bedoel je?' vroeg Lotte verbaasd.
'Nou wat ik zeg, er gebeurt niks. Ik had gedacht dat als we de hele groep weer bij elkaar in een ruimte zouden zetten er wel weer zo'n ouderwetse gezellige moordpartij zou uitbreken. Maar tot dusver hebben we twee lijken en nu is het alweer úren tam. Ik verveel me kapot!'
'Nou nou,' suste Lotte. 'Gooi er nog wat drank in, dan wordt het vast beter. En als dat niet werkt, leg je er toch desnoods zelf één om? Dat brengt de bal vaak ook wel weer aan het rollen.'
'Je hebt gelijk,' antwoordde Dorien iets opgewekter. 'Dankjewel meis, wat moest ik toch zonder je. Spreek je gauw!'
'Kusjes!'
Terwijl Dorien even naar buiten was gelopen om een telefoongesprek aan te nemen was Miejster naar het toilet gegaan. Hij had even overwogen om het buiten te doen, gezien hoe de laatste toiletganger was geëindigd maar het regende zachtjes en statistisch gezien was de kans op twéé moorden op het toilet op dezelfde avond nou ook weer niet zo groot.
Net toen hij klaar was en het hokje wilde verlaten, zag Miejster opeens hoe een hand een bierviltje onder de rand van het hokje door naar hem toeschoof. Voor Miejster kon reageren verdween de hand weer en klonken er snel verdwijnende voetstappen en het dichtslaan van een deur. Nieuwsigerig raapte Miejster het viltje op. Het was van boven naar onder volledig beschreven door twee elkaar afwisselende minuscule handschriften. Snel begon hij te lezen.
Hey Schoonheid! Ik vond het enorm gezellig met je te carpoolen vandaag.. Gauw weer doen? Xoxo
Hai lekker ding <33 Vond ik ook, doen we! Wat vind jij nou van deze reünie? Ik vond het eerst wel gezellig maar nu er een dode is gevallen, heb ik mijn twijfels..
Begrijp ik liefste, merk ik ook bij mezelf! Wat als ze zich tegen jou keren? Ik vergeef het mezelf niet als je wat overkomt. Daarom wel beter om onze relatie toch nog even stil te houden.
Eens. Om half 11 toevallig tegelijkertijd even naar buiten om een 'sigaret te roken'?
Hmm ik ben dol op jouw sigaretjes.. zie je straks. Hvj!*
Mattio is ook dood! Wat nu? WJNMK** schatje! Straks doen ze ons ook iets aan... ik ben voor preventieve verdediging in de vorm van aanvallen.
Hen afmaken voor ze ons afmaken bedoel je? Is wel wat drastisch maar better safe than sorry. Om half 4 moordoverleg in het rokershok?
Hey schoonheid! Is goed, zie je zo. Doe voorzichtig. Kusje.
Gealarmeerd keek Miejster op van het papier en op zijn horloge. Het was nu kwart over 3 's nachts. Twee mensen stonden op het punt een plan te bedenken om de rest af te maken. Hij moest iets doen! Het papiertje was duidelijk niet voor hem bedoeld. Hij moest zo snel mogelijk uitvinden voor wie wel en van wie het afkomstig was.
Toen Miejster de deur van het wc-hokje opende, kwam backslide net uit het hokje ernaast. Hij wierp één blik op het volgeschreven bierviltje in Miejsters hand en werd knalrood. Na een seconde leek hij zich echter weer te herpakken. 'Hé Miejs, alles kits? Mijn laatste bierviltj..ik bedoel biertje is niet zo goed gevallen geloof ik. Ik ben misselijk. Goh, wat heb je daar nu in je hand?'
'Niks niks,' antwoordde miejster haastig, zich er opeens van bewust dat hij zich alleen met een potentiële moordenaar in een afgesloten ruimte bevond. 'Laten we teruggaan naar de rest. Zeg voel je je wel goed? Je ziet een beetje bleek.'
'Prima,' mompelde Backslide, 'gewoon een drankje teveel.'
Gezamenlijk liepen ze terug naar de anderen, Backslide licht wankelend en steunzoekend aan de bar.
'Hë jongens,' zei Miejster aangekomen bij de rest. 'Moet je zien wat ik net heb...'
Voordat hij was uitgesproken en het bierviltje kon tonen klonk er een vreemd rochelend geluid uit backslides mond. Hij greep zich vast aan een tafeltje maar het mocht niet baten. Het tafeltje met alle lege bierglazen erop ging mee om toen Backslide tegen de vlakte ging.
Even was iedereen bevroren. Toen klonk er een hartverscheurende kreet vanuit de groep. 'Slidypidy!' Graafoto rende naar voren, op de gevallen en langzaam stikkende Backslide af.
Achteraf kon niemand zeggen wat er nou precies gebeurde. Ofwel was de Graaf zo gehaast om bij zijn slidypidy te komen dat hij uitgleed, ofwel iemand moest hem snel en vakkundig een beentje hebben gelicht. Feit was dat Graafoto plotseling met maaiende armen onderuit ging en met zijn nek precies in één van de gebroken bierglazen rondom de stuiptrekkende Backslide viel.
'Nou,' zei Debby toen het gerochel van beide heren na een minuutje wegstierf. 'Mattio had wel gelijk toen hij zich eerder vanavond afvroeg of het nog verantwoord was om bierglazen bij Backslide in de buurt te laten.' Er werd instemmend geknikt.
'Wat wilde jij zeggen, Miejster?' vroeg Stefan.
Einde van de nacht.
Backslide sterft: hij was sjamaan en geliefde
Graafoto sterft: hij was ziener en geliefde
Deze dag eindigt maandagavond 22:00u
*Hou van je
** Wil je nooit meer kwijt
Laatst aangepast door Dorien op zo 22 okt 2017, 22:45; in totaal 2 keer bewerkt