Boeken

Ja, het elfs heeft een schurende klank, merkte ik toen ik Aragorn hoorde spreken in de films, in de Silmarillion vertelt Tolkien het zelf ook als de mensen komen.
"Ze luisterden naar de schurende prachtige klank" of zo iets.
Maar ook klinken de woorden toch erg hooggeleerd, zoals de maan: Isil
En vaak een ë bij, heb ik in fet veel vrouwelijke elfennamen gezet

Klopt, sowieso veel dingen die 'moeilijk' aandoen,en het klinkt ook wat zweverig.

Ik zag dat Terry Pratchet ook een bekende fantasy schrijver is, maar toen ik gister ff wat doorzocht, vind ik het nogal wat ridicuul...
Zo is de wereld zoals het bij de hindoes wordt voorgesteld. Platte wereld, op vier olifanten, op een grote schildpad die door de kosmos zwemt...
En de namen die erin komen zijn echt nogal absurd...
Vind het een rare fantasy schrijver :/

nooit van gehoord geloof ik.

Moet je maar eens opzoeken, hij is al evenlang bezig als Raymond Feist met het schrijven van boeken.

maar als het niet de moeite waard is hoef ik het ook niet op te zoeken toch

Wie weet vind jij het wel leuk
Hij heeft toch aardig wat succes hoor
heb het verloop van de 1e 2 verhalen gelezen, en ik vind het een beetje vreemd
maar dat is het ook net, het is niet iets wat we gewend zijn hea
dit is niet het gebruikelijke sword and sorcery of iets zoals tolkien.
Best wel ironisch, vroeger waren de verhaaltjes van sword and sorvery het meest succesvol (spreek ik van de tijd waar vooral Tolkien nog erg jong was) en nu heb je de beste kans op succes als het zich net afzonderd van de sword and sorcery...

tja, Paulo Coelho heeft ook succes en die vind ik ook niks, dus dat zegt niks. Of Paolo Giordano of hoe die ook moge heten.

Doet bij mij geen belletje rinkelen, lol

Paolo Giordano = Over de eenzaamheid van priemgetallen
Een de hemel in geprezen boek dat ik na de eerste 2 hoofdstukken enorm vond tegenvallen.
Paulo Coelho is een Braziliaanse schrijver die een beetje zweverige boeken schrijft en enorm populair is, de alchemist is bijvoorbeeld van hem (nee Hank, andere alchemist), zijn boeken zijn ook niks voor mij.

ik wist al dat er een andere alchemist is
bij google krijg je die namelijk :S

tipje:
Karl May- Old Shatterhand/Winnetou - serie

tja, bestseller.
Dat zijn heeeel veel boeken en ik hou niet zo van die verhalen geloof ik, maar mocht ik me ooit in een regenachtig vakantie vervelen... wie weet.

och.. we hebben er thuis maar een stuk of 8 op de plank staan geloof ik
Ik vind het wel mooie boeken, maar kan me best voorstellen dat jij ze iets minder vind ivm het genre

ik hou gewoon niet zo van dat soort 'heldhaftige' verhalen, niet al teveel diepgang ^^ maar ik geloof zo dat ze leuk zijn om te lezen.

Hangt ervan af tot in hoeverre personen als held worden aangeduid
Het moet volgens de wereld waarin het vertoeft realistisch blijven (als dus magie in die wereld gewoon is, is dat ook goed) maar ook niet overdrijven :/

idd

John Flanagan
De grijze jager
Deel 1 De Ruïnes van Gorlan
Deel 2 De Brandende Brug
Deel 3 Het IJzige Land
Deel 4 De Dragers van het Eikenblad
Deel 5 De Magiër van Macindaw
Deel 6 Het Beleg van Macindaw
Deel 7 Losgeld voor Erak
Deel 8 De Koning van Clonmel
Deel 9 Halt in Gevaar

Persoonlijk vind ik het wel een leuke serie, maar goed, dat is mijn mening ^^

Robin Hobb
Hoofdpersonage: FitzChevalric Ziener
De boeken van de Zieners:

Leerling en Meester
Moordernaar des Konings
Vermogen en Wijsheid

De dag van de Triffids - John Wyndham

Ondanks dat er geen Russische dreiging meer is en de Koude Oorlog al lang weer vergeten, weet ‘De dag van de Triffids’ nog steeds te boeien. John Wyndham schreef dit boek al in 1951 en op sommige punten komt de sfeer van die tijd flink naar boven.
Door Russisch toedoen zijn de Triffids ontstaan. Triffids zijn een paar meter hoge, lopende, giftige en vleesetende planten en eigenlijk een wonder. Ze staan veelal voor de sier vastgebonden in stadsparken. Tot op de dag dat er groene lichten aan de hemel verschijnen. Of het door de Triffids komt of door satellieten weet niemand, maar de lichten zijn prachtig om te zien. Voor veel mensen zijn die lichten echter het laatste wat zij ooit zullen zien; iedereen die naar het schouwspel heeft gekeken is de volgende dag blind. De hoofdpersoon van het boek, Bill Masen, heeft geluk: hij lag met een Triffidsteek in het ziekenhuis met verband over zijn ogen en kon de groene flitsen niet zien. Als hij op de onheilspellende ochtend wakker wordt komt hij al snel achter de situatie. Hij gaat Londen in en vindt tussen alle struikelende en plunderende blinden een ziend meisje, Josella. Samen gaan zij op zoek naar meer zienden en moeten zij zien te overleven. Overleven, want de blinden willen graag een menselijke blindengeleidehond en de Triffids zijn uit de parken ontsnapt en op zoek naar een lekker hapje mensenvlees.
Wat gebeurt er met de mensheid als hij niet langer alle touwtjes in handen heeft? Dat is eigenlijk de grote vraag van dit boek. In leven zien te blijven en aan eten en een huis zien te komen. En natuurlijk er voor zorgen dat het laatste uur voor de mensheid niet geslagen heeft door de Triffids te ontwijken en te overmeesteren. Een heerlijk, lekker leesbaar en tijdloos boek.


De nacht van de Triffids - Simon Clark

Vijftig jaar na ‘De dag van de Triffids’ verscheen dit vervolg van Simon Clark. Deze citeert verschillende passages uit het eerste boek, zogenaamd geschreven door Bill Masen in zijn ‘verslag van de Grote Verblinding’.
De Triffids beheersen nog steeds het overgrote deel van de wereld, maar de mens vecht terug en bevolkt vele eilanden. Op het eiland Wight woont Bill Masen met zijn familie. Zoon David is een piloot en over hem gaat dit boek.
Op een dag is alles zwart, er is geen zonlicht meer, alleen nog duisternis. David Masen moet als piloot tot boven het wolkendek vliegen om uit te vinden waarom. Het noodlot wil dat David crasht en terechtkomt op een drijfend vlot met een wereldvreemd meisje en honderden hongerige Triffids. Als de zon weer half terug is komt de redding in de vorm van een Amerikaanse boot David gaat mee naar New York, waarvan men niet eens wist dat er nog mensen leefden. New York is rijk en welvarend, mede dankzij een goed bestuur en een goede leider. Dat deze leider misschien wel niet deugd ondervindt David als hij ontvoerd wordt door rebellen. Deze rebellen willen ook de blinden en andere minderheden gelijke rechten geven. De regering stopt deze mensen in krottenwijken. Ook wil de regering het wereldvreemde meisje, Christina, wel erg graag in New York hebben en zijn ze overdreven geïnteresseerd in David Masen. Waarom dit is, wat voor veranderingen de Triffids hebben ondergaan en wat voor gevaren er nog meer zijn kom je alleen te weten als je het boek leest, het zou zonde zijn om teveel te verklappen.
Met nieuwe thema’s als racisme en macht komt Clarke dicht in de buurt van zijn illustere voorganger, maar beter is dit boek zeker niet. Het is een mooi eerbetoon aan John Wyndham en gewoon een erg leuk boek.

Triffids!!

SF fans: Alastair Reynolds is een genie :p

Robin Hobb
Hoofdpersonage: FitzChevalric Ziener
trilogie: De Boeken Van De Nar
1. De Oproep van de Nar
2. De Gouden Nar
3. Het Lot van de Nar

tussen deze trilogie en de eerder genoemde trilogie van Robin Hobb speelt zich nog een trilogie die
uiteindelijk enkele banden heeft met de trilogie van de boeken van de nar. Persoonlijk heb ik ze niet gelezen, al beklaag ik me dat nu wel...

Trilogie van de Levende Schepen:
1. Het Magische Schip
2. Het Dolende Schip
3. Het Bestemde Schip

Hobb is idd vrij goed :p

voor de mensen die wat nieuwere literatuur zoeken,
de begraafplaats van praag van Umberto Eco is heel goed, net uit :p

Djali schreef:Tolkien heeft zijn Elfs toch voornamelijk gebaseerd op Gaelic dacht ik? Dat lijkt sprekend op die elfentalen, in het Zweeds herken ik het iets minder terug zo op het oog.
Mwah, ik vind het op zich wel prima titels, zo geven de titels tenminste een soort verbondenheid. 'Gerechtigheid' valt volledig buiten de toon vergeleken met de andere twee boeken. De Engelse horen tenminste zo bij elkaar. En het zijn nogal vrouwonvriendelijke boeken, terwijl het (vind ik dan) leukste hoofdpersonage een vrouw is.

Lisa Salander is een soort van wraakengel, die wraak neemt op al degene die haar in het verleden hebben vernederd, verkracht, gebruikt etc. Ook al is ze de hoofdpersoon in de drie boeken van Stieg Larsson, als mens is ze meestal behoorlijk onaangenaam gezelschap. Ze zoekt ook geen contact met mensen.
Maar 't zijn fantastische boeken, die je na een wat taai begin bij de strot grijpen....
Verder valt het vrouw-onvriendelijke wel mee, omdat naderhand blijkt dat al die kerels gewoon niet deugen....

Nou, wat heb ik de afgelopen winter verder gelezen...
De Deverry-reeks van Katherine Kerr. Begint vrij sterk, eindigt als een soort stroop, hoewel 't dan soms nog wel leuk wordt.
Het Lied van IJs en Vuur van GRR Martin (maar dan wel in het engels). Fantasy voor volwassenen. Bloederig, veel dooien (ook hoofdpersonen gaan gewoon dood en komen niet weer tot leven, zoals in sommige andere fantasy) en soms wat sex. Jammer dat de reeks nog niet af is (deel 5) ontbreekt, alhoewel in deel 4 al wel een soort einde duidelijk wordt. Is onlangs als serie op de Amerikaanse tv geweest, dus komt misschien nog wel eens in Nederland op TV (alhoewel er niet zoveel fantasy op de Nederlandse TV is).
De boeken van Adrian Tsaikovsky (6 stuks). Veelbelovende nieuwe serie over Stenwold Maker en zijn volgelingen. Cheerwell Maker (zijn nichtje) is veruit het leukste personage, want verre van perfect.

ik ga dit topic eens doorspitten en 'n lijstje opstellen voor de vakantie, want ben al het een en ander aan veelbelovends tegen gekomen.

*hummm humm humm*

Ik dacht dat jij je met mij ging bezighouden?