Hank liep naar beneden langs het noodpaadje aan de rivier.
Toen V8 hem inhaalde beet Hank in zijn lip uit pure frustratie.
Hoe mensen elkaar zoiets konden aandoen, hij kon het niet vatten, nog steeds niet, en ofschoon zijn leven doordesemd was van gruwelijkheden, toch trof dit beeld hem als een mokerslag.
het meisje lag op haar rug.De benen onder haar plooirokje in een onnatuurlijke kromming, alsof ze niet van haar waren, alsof ze wilden wegrennen.
Ze was halfnaakt en gekneusd. Haar topje was opengescheurd.Bovenaan. Alsof ze had gevochten voor haar leven. De rode vlekken op haar schouders en knieën leken op brandwonden. Een schouder was uit de kom. Haar vingers opgezwollen, met ingescheurde nagels. Sommige tot diep in het vel. Tot achter de nagelriemen. Aan haar vingertoppen hingen korsten bruin bloed. Alsof ze met haar blote handen een kuil had moeten graven. Haar eigen graf. Een nagel was afgebroken, tot diep in het roze vlees.
Met een knijptang uit haar vinger gerukt, dacht Hank, die op zijn tanden beet en probeerde zijn emoties van zich af te zetten.
Ze was al een tijdje dood, want haar gelaat had de kleur van was en de fletse schaduwpartijen op haar benen waren lijkvlekken.
Hoe oud kon ze zijn? ging het door Hank heen. Hij keek naar V8, die naast hem stond, in stil afgrijzen.
'Hooguit 40 ', raadde ze zijn gedachten.
hank kneep zijn ogen dicht, maar het baatte niet.
Het dode meisje bleef hem aanstaren. Met ogen van glas, blauw en star. Ogen die de hel hebben gezien. Ze zouden hem blijven achtervolgen, dat wit hij nu al.
Hank en V8 hebben het lijk ontdekt van Arti... Ze was gewone burger.
Het is weer dag, en ditmaal eens tot 23h00... Ik moet naar een schoolfeest morgen.