Eerste Hulp Bij Trauma-Verwerking (EHBTV)

Vanwege de dramatische wendingen die het weerwolvenverhaal al heeft genomen... verscheurde gezinnen, bloederige lijken, instortende tunnels... heb ik hierbij een psychologisch hoekje opgericht voor mensen die hun verhaal kwijt willen. Dood of leven, het maakt niet uit, jullie zijn allemaal gelijk en hebben recht op het verwerken van deze traumatische gebeurtenis.
Vergeet niet: de eerste stap is de ontkenning, daarna pas komt de acceptatie.

Linda, moeten we maar met jou beginnen? Vertel eens, wat ging er door je heen op het moment dat je besefte dat je dood was?
En jij V8power, zie jij het nog wel zitten zonder je besnorde rots in de branding?
AxeT, zo jong en nu al moederloos... gaat het wel goedkomen met jou?

Nou Dorien, ik ben nog steeds kapot van de dood van mijn Ma. Waarom!? Die vervloekte ww's Mja we moeten door toch... En hoe gaat het met het spinnen trauma?

Ik heb besloten mijn angsten onder ogen te zien en heb daardoor vrede gevonden. En ja, dat betekent keihard gillen wanneer zich weer zo'n eng beest in mijn buurt waagt, maar ik heb besloten mezelf te accepteren zoals ik ben. Inclusief spinnenfobie.

Ja dat kan ik me voorstellen Roel, het moet een hele beangstigende ervaring voor je zijn geweest. Wat ging er door je heen op het moment dat je besefte dat het je moeder was die daar als restantje avondeten lag?

het eerste dat door me heen ging toen ik besefte dat ik dood was, waren mn lieve man en kindjes, hoe het verder zou gaan met hun, of zij het alsjeblieft wel mogen overleven.

Ik ben vrij, vrij

En wat die arme burgertjes niet weten is dat je een Weerwolf enkel kan doden door een zilveren kogel

I'll Be Back

In dat geval... *laat haar zilveren kettinkje omsmelten tot een mooie kogel en schiet Graafoto zonder verdere plichtplegingen neer*
Goed, is dat ook weer opgelost.

Wil je erover praten?